donderdag 31 juli 2008

glimlachen


Naar elkaar glimlachen is contact maken,als ik naar iemand glimlach en die glimlacht niet terug voel ik me altijd heel ongemakkelijk.Zaterdag en zondag krijg ik mijn kans....Dori (fiberfusing) en ik hebben een heel relaxed marktje en daar ga ik me toch glimlachen!!!!!!!!!!!!!!!!!
Morgen vertel ik meer over de markt, want ik ben nu aan het kaarden! Zie de mislukte foto die ik op mijn manier geshopt heb.

dinsdag 29 juli 2008

ja...en wat nu?

Het huisje waar het werk van Anton Heyboer verkocht wordt.

Mijn droom, zo mijn huis versieren.
Een gedachte die me even uit de maalstroom van moeilijke gedachten haalt.Tolle raadt in zijn boek "de stilte spreekt" aan om je gedachten niet te serieus te nemen, zodat je uit de je beheersende, alle aandacht vragende,stroom van het denken kan raken.Ik moet iets loslaten en maak me heel erg zorgen.Ik kan haast aan niets anders denken, er is geen oplossing voor, dus waarom blijf ik dan hangen in die gedachten. Op het moment dat ik denk, ja... en wat nu, ga ik proberen het denken stop te zetten, het probleem te reduceren tot wat minder belangrijk, en iets moois ervaren.

maandag 28 juli 2008

only the dead have seen the end of war

Bovenstaand is een uitspraak van Plato.
Oorlog voeren....iedereen heeft er een mening over...maar hoe vaak zijn de meningen gefundeerd op een allesoverziend geheel, waar ook de slachtoffers en de doden hun ervaringen aan toe kunnen voegen.Hier is de oorlog nooit afgelopen, het gaat altijd maar door,via de overlevenden, door onze machthebbers.Er komt nooit een einde aan, ONLY THE DEAD HAVE SEEN THE END OF WAR.

vrijdag 25 juli 2008

UVI















Lost in translation

Toen de zee
je stem
verloor

jouw ogen
als trekvogels
de verte kozen

toen jij
niet langer
mijn lakens troostte

jouw voeten
het zand
uit mijn geheugen stampten

toen bleven stukjes
jij achter
en ben ik mezelf

verloren




Bovenstaand gedicht is van Uvi, een van mijn favoriete bloggers. Elke morgen spoed ik mij even naar zijn blog( http://uvi.skynetblogs.be/ ) om te lezen wat hij geschreven heeft.
Er zijn niet altijd woorden voor wat hij geschreven heeft, maar ik ben van mening dat de gevoelens die een gedicht oproepen niet dezelfde hoeven zijn als de gevoelens waarmee Uvi zijn gedicht geschreven heeft. Maar moet je woorden geven aan wat je beroert, mag je dat niet gewoon voor jezelf houden?
Uvi ik geniet van je schrijfsels en ben je heel dankbaar dat ik dit gedicht voor mijn blog mocht gebruiken.

donderdag 24 juli 2008

geen tijd!!!

Wat een onzin eigenlijk, geen tijd hebben. Hoe vaak zeg je dat niet om ergens onderuit te komen.Hoe belangrijk willen we ons eigenlijk voelen door te zeggen "geen tijd". Tijd is een onuitputtelijke bron las ik ergens. Het valt me op dat ik de laatste tijd als ik iets doe zonder tijdsdruk,het veel sneller gaat.Als ik de haast maar uit mijn systeem kan gooien,ik stel me dan een boom voor die doet wat hij doen moet, maar zie jij hem haasten?

woensdag 23 juli 2008

past het er nog in?


Het leven bestaat uit een steeds weer ontwaken.Er komt steeds meer in je buideltje, steeds meer inzichten die al in jezelf zitten, die vanuit een innerlijke stilte, een dicht bij de bron zijnde wijsheid,duidlijk worden.

dinsdag 22 juli 2008

innerlijke ruimte

Als je je van tevoren beseft dat aan alles een einde komt kan je de leegte die je eerst bang maakt, gaan beschouwen als vrijheid. Je hoeft niet meer angstig te zijn dat je iets verliest.Je weet het al.Het lijkt simpel, maar is tevens een van de moeilijkste dingen die er bestaan. Zou je kunnen leven zonder je angst voor verlies, creëer je innerlijke ruimte.

maandag 21 juli 2008

sprakeloos




Warmte dwarrelt om je heen
Zomer stuwt de zwoele winden
Nimmer is je pad alleen
Vergezeld door je drie vrinden

La Luna©"


hier waren nu al die foto's voor

La Luna http://thebluemoon.punt.nl

maakte er voor mij bovenstaand sprookjes achtig prachtig plaatje en gedicht van!
Toen ik voor het eerst op haar site kwam was ik helemaal verliefd.Kunnen jullie het je voorstellen.
Luuntje, een hele fijne vakantie!

zondag 20 juli 2008

via een omweg











het gaat even allemaal helemaal fout, tussen 2 computers, foto's verzenden, dit logje met dubbele foto's is dus geheel en al tijdelijk voor la luna die iets heel speciaals met de foto's gaat doen.

het beste van de tijd zijn de ogenblikken waarin hij stilstaat


bovenstaand citaat is van
j.w.f.werumeus buning.Heerlijk is het wanneer het stil is in je hoofd.Wanneer je kijkt om het kijken.Waarin je je kan vereenzelvigen in wat je ziet.

zaterdag 19 juli 2008

muis: verhuis!

Shuka kijkt hier hopelijk de laatste muis na.Tot nu toe hebben we 12 muizen gevangen en weer vrijgelaten in de groene weelde. Ze zijn zo schattig, maar het worden er wat veel om mee samen te wonen.Alle drie de honden zijn bang voor muizen, en helaas ook voor poezen, dus een poes in huis halen is ook geen optie.

Onder staande foto is een weekend groet van la luna ( thebluemoon.punt.nl )


Een heel fijn weekend.Ik ga al jullie fijne reacties eens heel goed tot mij door laten dringen.

vrijdag 18 juli 2008

glimlach


Je staat bij het hek
en glimlacht
een wonderbaarlijke glimlach
ik ben sprakeloos,
je liefde voel ik in al mijn zintuigen,
zonder begin en zonder einde.
Ik buig diep voor je.





zeer vrij vertaald gedicht uit het boek: Iedere stap is vrede van thich Nhat Hanh

donderdag 17 juli 2008

ik probeer te vliegen zonder vleugels

Het is zo druk in mijn hoofd.Ik kan haast geen gedachte afmaken.Ik voel me schuldig, volgens de mensen om mij heen is dat onzin, maar toch!Yvonne, mijn vriendin zou zeggen: de paarden draven in je hoofd. In een gebed/gedicht van Edith Stein stond de zin"ze vliegen zonder vleugels".Het is een gedicht/gebed over de mens die ontwaakt als ze Godsbesef krijgt.Hoe geef ik mijn dravende paarden vleugels?Hoe haal ik de spinnenwebben (zie de zijden draden op de foto) uit mijn hoofd? Me overgeven aan dat ik ben zoals ik ben (ziek). Genieten van de dingen die ik wel kan (maar er moet zo veel en dan kan ik toch niet genieten?).Das en ik hebben afgesproken, dat hij theemuts gaat roepen als ik over mijn grenzen ga. En dan bedoelt hij, dat als ik niet oppas, ik in een rolstoel terecht kom.Ik ga mijn verantwoordelijkheid oppakken en berusten, zodat mijn vleugels het straks weer doen!

woensdag 16 juli 2008

zoek jezelf niet in de dingen

als je jezelf identificeert met alles om je heen en gebruikt om je waarde te vergroten, gaan ze je beheersen, ga je je zorgen maken . Je gaat jezelf zoeken in de dingen om je heen ipv ze hun eigen waarde te laten zijn.
Moeilijk!

dinsdag 15 juli 2008

ware kracht ontstaat niet in het hoofd maar in het hart



Mijn hoofd wil altijd veel meer dan mogelijk is, met als gevolg dat ik overal aan begin, maar er heel veel onafgemaakte zaken ontstaan.Ik wil alles, en liefst tegelijk.Soms is dat niet zo erg maar wel als het afspraken betreft die je dan niet na kan komen, of het huis op zijn kop staat en je niet meer weet hoe het verder moet.Heb je ooit een trekpaard zien nadenken over hoe het zou zijn om een gazelle na te doen? Volgens mij leven dieren vanuit hun innerlijk weten, ik zou willen dat ik beter zou kunnen luisteren naar mijn innerlijk weten.Het zou het impulsief handelen met alle gevolgen vandien om kunnen zetten in een rustige wijze manier van zijn. Daar verlang ik soms hevig naar.

maandag 14 juli 2008

Fries Paard


De stilte van Friesland in contrast met de herrie op de schapendag in Odiliapeel(Brabant ipv Limburg)
De rust van de Friese paarden in vergelijking met de schuwe nerveuze schapen.
Ik denk dat het goed is om het verschil mee te maken, het heeft allebei zijn charmes.
Op de foto's van Odiliapeel ben ik bezig met de wol van de Shetland schapen die naast ons stonden.Het was geen simpele klus dus de hulp van Das was van harte welkom.


donderdag 10 juli 2008

roer niet in troebel water

Roer niet in troebel water: soms zit je in zulke idiote situaties, dat je de boel even moet laten bezinken.Met gepaste afstand kijk je naar de drap en denkt: is dit het nu allemaal waard?

Ik wens iedereen alvast een heel fijn weekend, morgen gaaan wij naar Friesland onze zeilvriendin opzoeken.Zondag kunnen jullie me vinden op de schapenmarkt in Odiliapeel (Limburg).Ik sta daar vilt de demonstreren midden tussen zeldzame schapenrassen.
Ik heb het nu dus heel erg "druk" op mijn manier, om vanuit mijn troebele troep heldere verkoopbare viltstukjes te vinden.Meestal gieren de zenuwen in mijn keel(is het allemaal wel mooi genoeg, kan dit wel?) Terwijl ik weet dat het mij eigenlijk om het demonstreren gaat,om de verbazing en vrolijke gezichten! Maar het zou toch wel handig zijn om de reiskosten eruit te halen.Maandag kijk ik dan op gepaste afstand waar ik me nu eigenlijk zo druk om heb gemaakt, heb ik van alles weggegeven omdat "ze" het zo mooi vonden en geniet ik na!
(De foto van de viltbloemen heb ik geleend van mariecusbruyn en zijn onderdeel van haar project fleur de wereld op)

dinsdag 8 juli 2008

vrijheid komt niet aan het eind maar aan het begin

tja ,de titel van dit log, een uitspraak van Krishnamurti.Gisteren ben ik herkeurd voor de wao, nog geen 10 minuten binnen, een blik op mijn huidige medicatie, even wat geschiedenis omdat mijn dossier ergens was blijven hangen, en de conclusie:te suícidaal om deel te nemen aan het arbeids proces, 100% voorgoed afgekeurd.Ik heb al 20 jaar een invadiliteits pensioen aangevuld door de wao omdat ik mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige mee naar huis nam, mijn grenzen niet kende en hopeloos in de knoop kwam met het verdriet de uitzichtloosheid van de mensen om mij heen.Alhoewel ik het idee heb dat ik in de 20 jaar dat ik niet meer werk een heel stuk gegroeid ben,is er een wankel evenwicht en moet ik altijd oppassen.Er is een groepje mensen om mij heen die inmiddels de signalen herkennen en dat geeft een gevoel van veiligheid. Ik mis Noud die mijn rots was, maar ondanks zijn dood wil ik verder met mijn leven.Noud is nog steeds om mij heen, niet fysiek maar toch....Morgaine zou zeggen dat er een nieuwe tovenaar om mijn heen is en dat is waar.Het is me nu duidelijk dat het afgekeurd zijn, wat ik vreselijk vond, mij de vrijheid heeft gegeven voor een spirituele ontwikkeling.Ik ben me bewust dat de uitspraak van Krishnamurti veel dieper is dan ik hem nu gebruik.Ik hoop dat wat ik hier verteld heb jullie niet al te veel schokt. De lieve en diepe reacties van jullie allemaal doen me heel erg goed, vertellen me dat ik niet de enige ben die de vrijheid zoekt, maar laten we ons beseffen dat vrijheid iets is wat we aan het herontdekken zijn, het was er al ,anders zouden we er niet naar op zoek gaan.
Vergeef me dat ik van een aantal mensen die reageren niet meer helemaal helder heb wie ze zijn.Ik zou ze graag linken!

maandag 7 juli 2008

de waan van de dag


Op de foto zie je een doek door ongeveer 80 mensen gemaakt voor een vriendin die 50 werd.
Ik vind het zo mooi om te zien dat al die mensen even uit de waan van de dag gestapt zijn om elkaar te ontmoeten in het maken van dit vilten doek.Het byzondere was dat bijna niemand praatte, dat iedereen de kleurtjes uitzocht die mooi voor hen waren.Er is iets gemeenschappelijks ontstaan, iets waarin iedereen zijn diepere zelf heeft gelegd.Ik heb dit weekend een boek gelezen van Mieke Pot, de groote stilte.Het heeft me zo beroerd.Het heeft me zoveel inzicht gegeven in het opzoeken van de stilte in jezelf. Hoe belangrijk dat is om tot rust te komen, om te kunnen handelen vanuit degene die je echt bent. Om te luisteren naar de wijsheid die verloren gaat in de waan van de dag.

vrijdag 4 juli 2008

als de dood ontkend wordt verliest het leven zijn diepte

Bovenstaande vond ik in een boek van Tolle.Hij bedoelt er mee dat in een cultuur waar de dood ontkend wordt, men zich alleen richt op de uiterlijke vorm der dingen.Volgens mij is iedereen bang om geliefden aan de dood te verliezen.Je kan het verdringen door heel veel waarde te hechten aan materiële zaken. Maar je kan ook de dood in je belevings wereld toe laten, en ervaren dat leven bestaat omdat dood bestaat.Dat dood niet eng is maar alleen een andere vorm van zijn.Het leven gebruiken om gelukkig te zijn en te genieten elkaars diepere zijn.

donderdag 3 juli 2008

laat de natuur je leren wat innerlijke stilte is

Als het onweert,of heel erg stormt voel je hoe klein je bent en hoe volstrekt niet in staat er iets aan te veranderen.Ik heb dat altijd heerlijk gevonden.Ik was nooit bang en begrijp nu waarom.Mijn moeder, die vandaag jarig is, staat doodsangsten uit als het onweert.En ik begrijp nu ook waarom.Zij is zo zorgzaam, wil alles voorkomen wat haar clubje mogelijk in gevaar kan brengen en staat in zulke gevallen machteloos.Mam: laat alles eens los en leef wat onbezorgder!We houden van je zoals je bent.We gaan er een fijne verjaardag van maken en als vroeg cadeautje een foto van je lievelings doek.

woensdag 2 juli 2008

ruimte voor al tijd


Iemand leren kennen die je eigenlijk al kende.Het is me gisteren overkomen.Ik kan weer een stukje autorijden en heb de stap gewaagd om bij Dori op bezoek te gaan.Dori is niet zo mobiel en we moesten het bij elkaar op bezoek gaan steeds uitstellen.Ik ken Dori al geruime tijd via het viltcircuit, maar ontmoette haar pas echt door het bloggen ( http://www.dovadi.web-log.nl/fiberfusing/ ). Wat een feest om bij dori op bezoek te zijn.Wat een mooie dingen maakt ze.Eigenlijk hadden we niet genoeg tijd om elkaar te vertellen wat ons allemaal bezighoudt.( bezighoudt met dt is toch goed hoop ik).Ruimte voor al tijd.....Bij Dori houdt dit in : hadden we maar alle tijd. Gisteren dan even niet, maar........