vrijdag 26 september 2008

soms ben je zo moe, dat niets of niemand er meer toe doet.


Bovenstaande zin is van een man met de ziekte Chorea van Huntington, waar ik een verpleegstudie over maakte. Het is een erfelijke, vreselijke ziekte. Er sterven geleidelijk aan cellen in de hersenen af die het bewegingsapparaat aansturen. Er ontstaan dan ongecontroleerde bewegingen, verlies van evenwicht, het geheugen gaat achteruit en op een gegeven ogenblik kan iemand dan ook niet meer slikken. ( dit is een heel summiere beschrijving) We hebben heel veel gepraat en hij was blij dat ik zijn ziekte bestudeerde en daardoor de mensen om hem heen meer duidelijkheid over zijn gedrag kon geven.
Soms ben je zo moe dat niets of niemand er meer toe doet.





Door een korte ziekenhuis opname even een oude foto. Ik lig nu weer lekker plat op mijn eigen bed met de honden en Das om mij heen en kan weer bloggen!

19 opmerkingen:

amy zei

wat nou meid?
lag je in het ziekenhuis?
nu weer thuis?
maar hoe gaat het?
rust maar lekker uit!

Anoniem zei

Ik had je gemist, gisteren.
Hoop dat het nu weer beter gaat?

Anoniem zei

Goh meis. Ik hoop dat je heel snel weer bent opgeknapt.
Veel liefs en gezondheid.
groetjes
elly.

Anoniem zei

Goed uitrusten meissie, niet te snel denken dat je weer bovenjan bent. Alles heeft zijn tijd nodig dus kalm aan.
Is er iemand die je honden uit kan laten zodat die toch heerlijk kunnen rennen? Nou dan mag jij intussentijd rustig herstellen. Beterschap en een knuffel van Haba

Anoniem zei

Leven is lijden, soms is het mooi, heel even. Ik kende zo iemand, het is vreselijk om aan te zien, maar het was ook bewonderenswaardig hoe hij doorzette en hoe zijn lieve vrouw hem tot steun was, continu. En nu lig jij weer te bed, houd je haaks en blijf geloven dat het weer anders wordt. In een gedicht gebruikte ik een zin van jou. Beterschap Yvette en liefs, M.

Anoniem zei

Ik wens je een spoedig herstel.

Anoniem zei

Dank je, Er staan lesjes met een goede uitleg maar het is idd eerst even wennen en goed kijken , dat heb ik ook eerst maar eens gedaan , en daarna maar gaan proberen.
Ik las dat je in het ziekenhuis had gelegen , niets ernstigs hoop ik ?
Beterschap en toch een fijne dag gewenst.
liefs sadira

Unknown zei

Hi Yvette, it is funny to be your blog fan and look at your art without understanding much of the words:), it gives the look a new perspective, I love this piece of felt, and I see a hooded face, astonished, with round eyes:)
love
Andrea

Anoniem zei

Lieve meid, hou je haaks en zorg goed voor jezelf!
Neem zo'n prachtig troostdoek van jezelf, voor jezelf en dompel je in eenvoudigweg alleen maar, zijn.

Warme groet: Isolde

fontainefleurie zei

en dan vind je toch nog even de tijd om te bloggen! Laat al het liefs je verwarmen, sterkte xD

Anoniem zei

Gelukkig snel weer thuis en nu weer aansterken.

Die zin van de meneer, met dat verhaal erbij. Dan besef ik toch wel dat ik een mooi leven heb.

Love As Always
Di Mario

MariecusBruyn zei

Blij dat je weer thuis bent! lekker met de woefjes rondom jou om je warm te houden. (Laat ze de sokken niet afnemen, he (knipoog))
OT: Onze bloemenslinger is op school aangekomen, weliswaar zonder de tak, want die brak in gruzelementen toen we hem in de auto brachten, grinnik. Ben benieuwd wat ze ermee gaan doen nu...
Hou je haaks, he!
knuff

curieuzeneuzemosterdpot zei

ik hoop dat jij heel snel beter bent en weer rond mag huppelen!

ik hoop dat er wolk van liefde rondom jou hangt!

sterkte, yvette!

Anoniem zei

Ha die lieve Yvette

Ik ben mijn laatste peukje van vandaag hier bij je aan het oproken, voor ik naar hogere sferen ga '-)

Heel veel beterschap met je, je bent gelukkig omringt door 4 vrienden xx Dat klinkt al helemaal fijn. Doe rustig en voorzichtig aan met jezelf xx Je logs zijn weer mooi en ik ben weer helemaal weg van de onderste foto van 20 september, de doorkijk !!! xx

Lots of lufs en
en fijne nachtrust voor je
La Luna xx

Fijn weekend ook '-)

adelheid zei

Soms ben je zo moe... en dan is het goed in je eigen zetel, met geliefden rondom jou of in alle rust zoals je wil. En dan nog bloggen... dat hoeft helemaal niet hoor, volg vooral je gevoel, en als niets er toe doet, dan is dat even zo!

Anoniem zei

Jij ook al... ziekenhuis, zo miste ik ineens een andere vriendin vorige week, overal, en die lag ook ineens in ziekenhuis, lichte hartinfarct, pfffff

Ben blij dat je er weer bent, rust lekker uit.

OT, mijn been is niet mijn hoofd, wat dacht je van een oude blessure die gewoonweg opspeelt, ben een aantal jaren terug vreselijk door die enkel en knie heen gegaan met de hond uitlaten, een gat in de grond wat ik niet zag en daar trapte ik achterwaarts in, lag aan het fietspad in hondenuitlaatgebied, gewoon een pijpje open in het gras en tsjah.. daar kun je behoorlijk je knie mee verdraaien heb toen ook 6 weken met dikke poot omhoog gelegen, en het is natuurlijk DAT been wat telkens opspeelt, dat zal blijven...

maar wel soms met niets doen dus...

XXX

Anoniem zei

ik heb een vriendin met zo'n soort ziekte.. gericht op evenwicht en de toekomst ziet er niet goed uit. Ik heb haar moeder gekend die het ook heeft gehad en heb haar aftakeling van heel dichtbij meegemaakt. Mijn vriendin en haar zus zullen het zelfde lot ondergaan. Helaas is het erfelijk en beiden hebben dit als een zware last meegekregen.

Ik hoop dat het met jou weer wat beter gaat. Blijf genieten hoor!

Anoniem zei

Oei? Wat schort er aan lieve Yvette? Hopelijk gaat het nu terug de goede kant op! STERKTE hoor!

Corrieneeltje zei

Zo moe zag ik mijn allerleifste vriendin ook worden, zij leed al 15jaar aan neurofibromatose type 2 en het was vreselijk. Maar wat een vrouw was ze, nooit klagen maar wel heel rustig zeggen, Cor ik word moe, tot de volgende keer, dan deed ik er even niet meer toe, maar toch altijd weer wél. Ik mis haar nog zo.