zaterdag 1 januari 2011

just look, observe and you transform chaos into quietness.

                                                                                                                                  

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           
Met een schok werd ik me bewust dat iemand van wie ik heel veel hou, de ziekte van Alzheimer heeft. Sinds de diagnose lijkt het wel of alles zich in een sneltreinvaart afspeelt. Waarschijnlijk heeft ze het al heel lang weten te verbergen, want achteraf herken ik heel veel signalen..Verdriet, ongeloof, onrust, en onzekerheid zijn een kleine greep van wat er zich in mijn hoofd afspeelt. Hoe moet dat bij haar geweest zijn.....Maar het lijkt wel of zij rustiger wordt naarmate ik verdrietiger word.Het lijkt wel of ze observeert, ze hoeft niet meer. Ze komt tot rust. En weer, net als bij Noud's overlijden, is daar zulke bijzondere en bijzonder lieve hulp.


My mother has Alzheimers disease and since she has been diagnosed, the process seems to go so extremely quick. I think she has been able to hide it for a long time.
It is as if she observes, she doesn't have to act anymore, she comes at ease.






25 opmerkingen:

Emmy zei

heel veel sterkte

Martine zei

Laat het maar over je heen komen net als het nieuwe jaar. Het wordt misschien wel het jaar van de kleine stapjes in alles?
Raap het geluk op lieverd, het is overal te vinden.
Moge het een jaar vol kleur en creativiteit voor je worden.
XXXm

vilterietje zei

alzheimer zie je bij iedereen, behalve bij je moeder: die toch niet? verder sluit ik me helemaal bij martine aan. lieve groet en tot....riet:)

Penny Berens zei

I had the same experience with my mother. Apparently she had been able to hide it because she had such good "social graces". I also think that she hid it because it is hard to give up the role of being a mother and handing it over to her daughter. It is like a role reversal.

de schoonheid van de natuur zei

Ik wens iedereen een goed 2011 toe.
En veel foto plezier.
Groetjes Herman.

Haba zei

Yf lieverd , ik leef met je mee, als je moeder dement aan het worden is, is dat voor jou een diep rouwproces. Ik heb het meegemaakt met mijn 'tweede moeder' het leek wel of ze stierf, beetje bij beetje, en eerlijk gezegd had ik haar liever naar het kerkhof gebracht, dan naar het verpleeghuis waar ze uiteindelijk wel heen moest.
Toen ze na een jaar of vijf echt stierf, was het afscheid wel veel mnder moeilijk. De persoon die ze was geweest, was voor mijn gevoel al vijf jaar geleden overleden.
Maar het is en blijft verschrikkelijk moeilijk om je moeder zo te zien weggaan uit haar geest, eerst terug naar de kindertijd en daarna helemaal niet meer bereikbaar.
Ik wens je heel veel kracht toe om dit allemaal mee te maken en te verwerken.

Toch hoop ik dat 2011 voor jou een heel wat beter jaar gaat orden dan 2010. Alles wat wenselijk is, wens ik je toe.

Miriam zei

Pfff, wat een naar bericht zeg. Ik wens jou/jullie hier heel veel sterkte mee.

Groetjes en het allerbeste,
Miriam

Roelien zei

Heel veel sterkte voor jou en je moeder, wat een moeilijke tijd...

Aleks zei

Ah lieverd,Ik denk aan je,veel liefs!
Aleksandra

ArtSparker zei

I hope you both find some peace with it, then - it sounds as if you do.

Marjolijn zei

Ja lieverd, ook dat is weer iets waar je mee moet leren leven.
Pluk de dag, en geniet van alle dingen die goed gaan en deal met al het andere.
Ik weet dat je er voor haar bent zoveel als mogelijk is, maar probeer voor jezelf het evenwicht te bewaren. En laat jouw accu niet helemaal leeglopen, want daar heeft niemand iets aan.
Pas goed op jezelf lieverd en take care.
Dikke knuffel.

AkasaWolfSong zei

Dear Yvette...I am so sorry this devastating dis-ease has visited your Dear Mother. I only hope that Grace and Peace come to dwell within your family as you learn how to deal with its progression. My thoughts and prayers are with you all.

Happy New Year Beloved...
Love,
Akasa
I hope you are feeling better too!

Fluitenkruid zei

Je vertelde laatst al van je zorgen, nu is het echt zo..
Wat erg voor haar en voor jullie.
Heel veel sterkte lieverd en vraag je het als je het nodig hebt? x

Geri Meftah Art zei

Yvette, ben je zelf weer beter? Dat vind ik wel heel fijn, wanneer dit zo is. Ik heb het allemaal meegemaakt met mijn ouders, het is zo verwarrend. Je ouders die eerst jou beschermden, zo kwetsbaar te zien. Je krijgt de kracht die je nodig hebt, Yvette, en je doet wat je kunt. Maar het is erg verdrietig, dat is waar. Sterkte!

Tammie Lee zei

to be at ease is a huge gift and perhaps a rare experience. I love your title~

Di Mario zei

Heftig. Geen leuk begin van het jaar, maar je moet het positieve er van inblijven zien. Geniet van elk moment samen.

Love As Always
Di Mario

Sweetpea zei

My heart goes out to you, Yvette ~ may the road actually be smoother than it looks from your current vantage point...

gerdaYD zei

Mijn (schoon)moeder heeft het ook, lieve Yvette, dus ik begrijp héél goed waarover je het hebt. Een vreselijke ziekte, zowal voor de patient als de nabestaanden... Sterkte meid!!!

Lutje zei

Veel sterkte, want ik zie zo iedere dag mensen en families....

dorie zei

in het donker leer je zien hoorde ik op de oudejaarsconference van Guido - vertrouw op je gevoel voeg ik daarbij, XXXd

Jasmine zei

I hope you are all right sweet Yvette. When my great grandmother was diagnosed with Alzheimers it affected my Granddad severely. For a long time he believed he would get it too. 20 years later, he shows no signs. Sending love xxJ

Anoniem zei

Sterkte...

Momo Luna S!gnals zei

Hee lieve Yvette,
wat een naar bericht.

De beginperiode (als de naasten het nog niet merken) is voor de patient het ergst, veel onrust en angst.
Naarmate het niet herinneren meer wordt is er vooral ook meer rust in het hoofd. Maar voor de naasten die dicht bij staan is dit zeer verdrietig.
Ik werk in een verpleeghuis (PG) dus ik weet wat je doormaakt.
Ik wens je heel veel sterkte!!

Liefs en xoxo, Monica

Momo Luna S!gnals zei

ps. Sorry, ik wil niet betuttelend overkomen. Rectificatie: ik wéét niet wat je doormaakt, maar ik kan me voorstellen wat je doormaakt.

Nogmaals, heel veel liefs en sterkte.

danique zei

O dit is wel heel erg ingrijpend! Zoveel sterke, mooie vrouw