Maar op een iPad krijg ik het niet voor elkaar zoals ik het wil.
Het wordt tijd om het nogmaals te proberen….
Dit viltdoek heb ik niet meer.
Het is in Canada bij Wendy Golden-Levitt
Zij helpt als psycholoog getraumatiseerde kinderen met behulp van textiele werkstukken.
Mensen over de hele wereld sturen hun kunstwerken naar haar en de energie van de maakster wordt vaak door de kinderen aangevoeld
Ik ben nog steeds blij dat het in gebruik is, alhoewel Wendy me laatst vertelde dat er kinderen zijn die het vilt op willen eten 😂
20 oktober 2015 schreef ik hier een blogpost over
en je bent van hem gescheiden,
kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen;
je moet dat niet proberen,
je moet eenvoudig aanvaarden
en volharden.
Dat klinkt hard,
maar het is een grote troost
want zolang de leegte blijft,
blijf je aldoor met elkaar verbonden.
Het is fout te zeggen:
God vult die leegte.
Hij vult haar helemaal niet,
integendeel.
Hij houdt die leegte leeg
en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap met elkaar
te bewaren, zij het dan ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid verandert de
pijn der herinnering in
stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger zijn
geen doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk
dat je meedraagt.
Je moet zorgen dat je niet in
je herinneringen blijft graven en je
erin verliest.
Een kostbaar geschenk
bekijk je niet aldoor,
maar alleen op
bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken
is het een verborgen schat,
een veilig bezit.
Dan wordt het verleden
een blijvende bron van
vreugde en van kracht.
Dietrich Bonhoeffer
