De titel is iets wat ik me herinner uit een boek van Achterhuis.
De foto is van een jasje tentoongesteld op de kunstlijn 2007.
Bij de titel moest ik aan gisteren denken. Na de ingreep op de pijnbestrijdingspoli deed mijn linker been het niet meer. en moest ik in een rolstoel het ziekenhuis verlaten. Er is me verzekerd dat de verlamming in de loop van de week weer over gaat. Dan kijk ik naar de mensen waarmee ik in de wachtkamer en in de uitslaapkamer was. Zoveel verschillende emoties : hoop, boosheid, verontwaardiging, dankbaarheid, verdriet, blijheid, berusting. Ik wens iedereen daar sterkte, en hoop dat ze straks kunnen kijken naar wat ze wel hebben.
Ik ben alleen maar dankbaar dat er zo veel mogelijk is in de Nederlandse gezondheidszorg, alhoewel ik me bewust ben hoe schril dat afsteekt tegen de onmogelijkheden die ontstaan door het ontwikkelen van nieuw onderzoek. Veel geld gaat naar onderzoek terwijl er grote tekorten zijn in de verzorging "direct" aan het bed van bijvoorbeeld onze ouderen . Om over de tekorten in de rest van de wereld maar geeneens te spreken. De schaarste van overvloed.
14 opmerkingen:
Ik hoop dat je het elke dag iets voelt beter worden. Je hebt een mooie foto gemaakt van het jasje op de paspop alleen de achtergrond en ondergrond had ik een beetje aangepast.
Zo zie je maar, er is zoveel mogelijk, maar er kan soms zo weinig. Het geld kan maar één keer uitgegeven worden.
Love As Always
Di Mario
goh yvette, gaat het vandaag al wat beter???
't is heel oneerlijk verdeeld in de wereld!
de schaarste van overvloed ..
de schaarste in overvloed ..
pijnpoli, die woorden zijn ook gevallen bij de neuroloog, al eerder, maar ik laat mij niet zomaar plat spuiten, ik wil eerst een naam hebben voor wat ik heb, dan zien we verder, maar ik heb begrepen dat ze daar dan ook eerst weer onderzoek gaan doen voor ze je echt plat gaan spuiten...
Vrijdag dus met huisarts bespreken...
je zegt het zelf al - kijken naar wat je wel hebt, want alleen daarop kan je bouwen en mee werken. Het is altijd zoeken naar de balans van korte termijn en lange termijn, die keuzes te maken valt niet mee.
@ little lady: ik kan je weblog niet vinden zou je...
Schaarste door overvloed... een evenwicht vinden is toch zo moeilijk: wie stelt de prioriteiten vast, en hoe verdeel je de hele hap? Blij dat ik het niet hoef te doen...
Maar gelukkig zie jij wel mogelijkheden doorheen moeilijkheden! En zolang je dat kan, ben je aardig op weg om het evenwicht te vinden.
Yvette , ik heb je genomineerd voor de "Bff Cold Card Award" om jou ook te introduceren in het art wereldje waar ik alweer een poosje in rond blog .
Hoop dat je hem wilt ontvangen en op je weblog wilt zetten .
En ik hoop van harte dat het helen-de zonnetje weer gaat schijnen voor jou en ook nog wat voor mij .
Liefs van Rini
Ik hoop dat de pijnpoli je goed helpt, periodes met energie voor de mooie dingen, "mooie dagen" zingt Johan Verminnen.
haha,
ik ben het assayya.
ik had voor mijn knutsel en schilderwerk een nieuw blog aangemaakt.
maar ik heb zo weinig ( helemaal geen)tijd voor mijn knutsels.
heb het blog niet eens een naam gegeven, maar wordt wel automatisch
als littlelady neergezet bij de reacties.
liefs,
anneke(assayya)
goeie morgen deze morgen
ik hoop dat je je al wat beter voelt?
kusje
Heel mooi log, knap geschreven.
En weet dat ik voor je duim Yvette, zodat het allemaal vlugger in orde komt dan jij denkt en vreest...
Ik zie een beetje groen hier....
~LOL~
MOOI!!!
XXX
Hello Yvette,
The photos on your site are wonderful. Your dogs are so hairy and cute, and it looks like they love the water. Your felt is devine. I particularly like this most recent photo of the felt and the reeds near the water. I have not learned how to translate any of your writing into english yet so I am unable to read your posts. I will have to find a translator. It all looks so interesting. xteresa
Een reactie posten