Krishnamurti:
Het ideaal, het "zoals het zou moeten zijn", is een vlucht voor "zoals het is".
Waarom is het genieten zo moeilijk vast te houden, waarom vlucht ik meteen weer in het gevoel nog zo veel te moeten? Waarom geniet ik niet ten volle van het maken van kleine tasjes die ik versier met gekke dingetjes die ik tegenkom, waarom heb ik altijd het gevoel grote doeken te moeten maken?
26 opmerkingen:
... groots en meeslepend leven, wat is dat eigenlijk? Krishnamurti raakt een tere snaar. Zijn we daarom zo gehaast te denken, dat pas het volgende 'grote' ons de ware erkenning zal schenken? Terwijl je die al lang gegeven is in hoe je nu leeft. Het is de kunst het langzaamaan te doen.
Ik weet niet waarom dat zo is Yvette dat we altijd anders willen dat wat er is. Juist nu weer probeer ik mezelf te zeggen; rustig aan, het is genoeg, je hoeft niet nog harder te werken.
Ik ga proberen naar mijn eigen goede raad te luisteren, doe jij dat ook?
soms wil je zo graag zo ver reiken, dat je struikelt over je eigen geluk:))
dat doet me denken aan de klosles van gisteren... Een collega van me kan urenlang bezig zijn met die ieliepieliedraadjes, steeds weer hetzelfde tralieke, met hier en daar (lees na enkele uren) een variatie erin. Zij kan daar zo van genieten. Ik niet, na een half proeflapje wil ik weer iets anders. Toen ik haar gisteren weer bezig zag, besloot ik dat ik toch minstens een proeflapje moet kunnen afmaken zonder al aan iets anders te willen beginnen. Ik heb nu een blad papier en een pen naast me liggen om kernideeën op te schrijven die opborrelen en dan weer op mijn gemak verder te klossen aan het proeflapje.
Het zijn de kleine dingen die je groots maken ;)
ik ken het gevoel Yvette, misschien maken heel veel kleine stukjes ook een groot geheel..xxxDorie
Zou het misschien zo zijn, dat je nu zelf troost zoekt?
Liefs!
In het Nu zijn en daarvan genieten, het te laten zijn zoals het is..wat is dat lastig he. Ervaar ik ook. Ik noem het 'mezelf in de weg zitten'
Ik doe dat te vaak.
Onszelf niet zoveel opleggen ?
Ik wilde dat ik al zover was om die leuke tasjes echt af te maken. ;)
groetjes Maryan
Mooi vraag. Het antwoord ligt natuurlijk bij het ego, dat steeds om meer en beter en harder vraagt om zichzelf te bevestigen.
Als we ons kunnen losmaken van het "kleine ego" en inzien wie of wat we werkelijk zijn, is er geen behoefte meer om "onszelf te bewijzen". Dan zijn we tevreden met "wat is". Dan is elk korreltje zand getuige van de goddelijkheid van dit bestaan.
Lieve groetjes.
2Da1
Het gevoel van jezelf nog "waar" te maken? Als je dat hebt opgedoekt vindt je plezier en rust in het
"what ever".
I have written a lengthy comment and it got lost right now, what a bummer.This happended cause apparently you cannot leave your comment on the translation page or so...
Anyway, what I wanted to say is that I dream of large canvases too and don't do them cause of restricted space, this shouldn't be an excuse though. Or should it? Thanks for your always wonderful posts,
Bon courage for everything, and let's go big, so.
Yvette , de grote doeken zijn mooi maar de kleine tasjes herbergen meestal de grootste schatten .
Liefs Rini
Yvette, de reden waarom ik het zo fijn vind dat ik ouder ben geworden is opmdat ik steeds meer besef dat "geluk" geen toestand is waarin we wel of niet leven, maar dat geluk bestaat uit kleine momenten die ik pak als ik de kans krijg. Ik streefde er niet meer naar om gelukkig te zijn of te worden en toen kwam het naar me toe en zo kan ik dan genieten van de "kleine dingen": ik heb geleerd iedere dag te beginnen met te danken voor het feit dat ik weer licht zie, dat ik zelf op kan staan, dat ik kan drinken uit de kraan, dat ik de verwarming op de juiste temperatuur kan zetten, dat er brood klaar ligt enz. Ik begon ermee om dat te doen terwijl ik compleet in de knoop zat en tegen het leven aanliep, ik dankte onder tranen en toen begon het toch te werken. Ik hoop zó dat ook jij dat vindt.
gewoon toegeven aan je gevoel yvette...
en zien wara je dan uitkomt,
je hebt dat gevoel niet voor niets:-))
ooit komt die rust wel, yvette!
je kunt niks overhaasten!
'geduld is een mooie gave', zei mijn moeder altijd? :-))
Krishnamurti zegt:Het is zoals het is dus,
Ïk geniet niet ten volle van kleine tasjes maken, ik heb altijd het gevoel grote doeken te moeten maken.
O.K.Let it be
vraag niet waarom.
Het is niet de bedoeling het genieten vast te houden. Dat zegt hij niet!
Ik ben nog niet terug hoor, even tussen neus en lippen door. hihihi.
Omdat je een groot hart hebt?
Love As Always
Di Mario
van kleins af aan worden we al gepushed iets te bereiken
IETS is een rekbaar begrip
het hoeft niet rijkdom te zijn of een baan met aanzien
het beste wat je kan bereiken is een warm mens te zijn,lekker in zijn vel, open en met gevoel voor een ander
geluk zien in kleine dingen
Dat is expressie.. je wil expansie en volgens mij hoort dat ook bij jou!!
Ik kan niet anders dan Wim's wijze woorden herhalen:
Het gevoel van jezelf nog "waar" te maken? Als je dat hebt opgedoekt vindt je plezier en rust in het
"what ever".
Dat is wààr, lieve Yvette!
zucht...zo waar allemaal.En zo menselijk...want dat zijn we toch?liefs Dees
For me there are fewer restrictions with big. Big is where my heart is.
Big does hurt your back though.
Making wild felt on the floor, with not back strain. That is the way to go.
Rest easy yvette, your back will begin to heal if you rest.
hugs
xt
Veel kleine tasje is een grote lap en dan heb je ook nog gedaan wat je leuk vindt. Twee vliegen in één klap. Ik zeg dit niet om je gevoel te baggateliseren meis.
.
En als we nu 'het waarom" eens loslieten.
Open je handen...
Kijk,
daar vliegt het al weg...
nog wat onwennig.
Maar het geraakt wel zonder ons
daar waar het naartoe wil.
Daarom ...
.
klein is fijn, en groots, klein kan zo groots zijn...
Zo groot toch zo klein zei ik Hem nog, is hoe ik mij voel als ik bij Hem ben ;-)
Zo klein, zo groot.... denk dat dit het is, het gevoel zit in je, geniet van dat kleine, jij vind het klein, voor een ander is het een grote schat aan wie het ooit gegeven word of verkocht....
die andere ogen schat!
XXX
De kern van het menszijn wordt hier door jou aangeraakt Yvette...
'k Ben ook Krishnamurti aan het lezen, heb het gevoel als ik hem lees dat ik nog maar aan het begin sta (ook van lezen) én dat alles er al is. Dat ik niet meer hoef te lezen.
Maar ja 't is één van m'n hobbies, lezen, van jou ook?
Er is waar wat je zelf aan waarheid in huis hebt.
Waar ... kan raar zijn
overdreven klaar-
om dan nog te zwijgen over, zwaar
ja, waar kan zwaar zijn
nostalgisch zelfs en wonderbaarlijk helder
soms ook gevaar-
lijk duidelijk, niet wetend dat wanneer het klaar-
als klontjes in de vaargeul
meestroomt om te aarden in de bedding van de rivier.
Waar en waarheid is bijzonder
eenmaal aangetoond, geeft het bij tijden een hoop gedonder.
Maar ... niet getreurd
er gebeurt
veel in de waarheid en dat waar.
Blijf jezelf Yvette, bedaar!
Af en toe dan lekker raar, maar WAAR!;-))
Een reactie posten