hou ze binnen

Blaf is het zat

Blaf is het zat, het ziekzijn van Yvette.
Maar het gaat beter...ze komt er aan.

Yvette will be back soon, it's going better.


.

ziek

Yvette is te ziek om te bloggen, maar wil jullie allemaal een fijne kerst wensen.

Das en de doezen.

Yvette is too sick to write here but wish you all happy holydays.

opgelapt

Wat een onvoorstelbaar lieve dingen staan er in mijn mailbox. Als ik daar niet snel van opknap!
Tijdens de operatie is waarschijnlijk het grootste euvel verholpen. Nu een tijdje heel rustig aan en dan weer revalideren.
Wat dachten jullie van een al dan niet virtueel strandfeest van de zomer?

under maintenance

Iedereen alvast heel erg bedankt voor alle lieve aanmoedigingen gisteren. Zo meteen word ik geopereerd en zal ik spoedig weer op het strand kunnen struinen.

tot snel!

as sick as a dog

Weet je wanneer je geen pijn hebt?
Als je hond heel ziek is!


Het begon zondag nacht met Shuka en het leek verdacht veel op een maag torsie maar was gelukkig een ernstige maagdarm infectie.
Het gaat nu beter met haar maar nu is Blaf ziek.
We mogen zometeen gelukkig naar een weekend dierenarts zodat Blaf snel weer opknapt
Met Tovke, onze ouwe taaie, is nog niets aan de hand.

Dus wat de pijn betreft...als de afleidende prikkel groot genoeg is verdwijnt de pijn naar de achtergrond.

schudden met je gat

Er is een rookhok in Heliomare waar ik regelmatig even een sigaretje rook. In het begin was het heel stil en verdrietig wat ik daar zag maar nu is het een plek waar we veel lol hebben. Straks even roken??? hoor ik regelmatig door de gangen roepen. We beginnen elkaar te kennen en na de verdrietige verhalen komt de humor.Ik heb zo'n bewondering voor de levenslust van de ernstig gehandicapte mensen daar. Afgelopen week echter, werd ik heel verdrietig, ik nam alle verhalen mee naar huis en kon het niet loslaten. Marjolijn van Carpe Diem heeft ook een verpleegkundige achtergrond en gaf me een vermakelijke tip.
Weet je Yf, ik schud altijd, liefst zo onzichtbaar mogelijk,even met mijn gat als ik ergens weg ga.

( 15 december wordt ik opnieuw geopereerd ..en Annelies ik kan je blog niet vinden)

Wherever you go, there you are.

HOE IS NU

Er is iets ergs, het beheerst je gedachten en je kan nergens anders aan denken.
Op zo'n moment zou je kunnen denken, al is het maar even, HOE IS NU?
Dan kijk je naar het erge, merkt op dat het er is maar je let ook even op wat er, behalve dat erge, nog meer in je nabijheid is.








De psychologe van Heliomare heeft me aangeraden om me te verdiepen in mindfulness.
Behalve het boek Mindfulness van Edel Maex ben ik ook gevallen op het boek..Waar je ook gaat daar ben je van Jon Kabat-Zinn.

voorbij

Alles gaat voorbij
ook afwezigheid





Op Heliomare gaat het goed! Het is net een puzzel waarvan de laatste stukjes soepel op hun plek vallen.
Helaas gaat het wat pijn betreft niet goed komen, daarom moet ik weer geopereerd worden.

Dharmakaya

Dharmakaya....de essentie van alles wat bestaat.
Als je opstaat, naar buiten kijkt en de ochtendnevel, een voorzichtige zonnenstraal, parels op een spinnenweb ziet, is dat dan daadwerklijk buiten?
Zeker, het is buiten maar het bevindt zich ook in onze geest.
Je bent niet alleen jezelf maar ook dat wat je ziet.
Je bent de Dharmakaya.

allerzielen

Samhain

Gisteren is me duidelijk geworden dat ik mijn atelier moet opgeven. Het kan niet meer en dat moet ik accepteren.
Martine lief mooi mens, het is zoals je schreef: Je weet toch wel dat dit de dag is om los te laten wat niet meer bij je past?
Samhain 31 oktober...

laat me niet los....hold me..

Zoveel bagage om te herkennen en erkennen. Zoveel handgrepen om te weten hoe er uit te geraken.
Toch heeft het verminderen van de oxycontin mij de diepte van een depressie ingetrokken.
En dat terwijl ik weet dat ik gelukkig ben, ik zo dankbaar mag zijn met wat het leven mij gegeven heeft. De lieverds om mij heen, echt en virtueel.
Laat me dit vasthouden.
Laat me mezelf helpen.
Laat me niet los.

spiegel

"een spiegel reflecteert foutloos
hij maakt geen fouten, want hij denkt niet"

Wat ik allemaal zie op Heliomare, maakt dat ik me klein voel. Wat een moed hebben al die mensen die zo erg gehandicapt zijn. Wat zijn mijn problemen eigenlijk in vergelijking met die van anderen?
De revalidatie arts denkt daar anders over en zegt me in de spiegel te kijken.
Me niet kleiner maken dan ik ben. Mezelf serieus nemen en aan mijn eigen problemen werken.
Niet denken maar doen.

samen maar apart

Vannacht is Jan van Elly overleden.

Elly, lieverd, wat zal het moeilijk voor je zijn, wat zal de wereld leeg voor je lijken, wat zal je hem missen.
Jullie blijven voor altijd samen ook al is de vorm veranderd.
Jullie blijven voor altijd samen maar apart.

achteruit vechten

Week 3 Heliomare.
Deze week ligt de nadruk op time management.
Wat ik tot nu toe gedaan heb is achteruit vechten. Een goede dag gebruiken om alles te doen wat je op een slechte dag niet kan. De volgende dag kan je niets meer en hebt veel langer nodig om te herstellen.
Als je dit blijft doen gaat het bergafwaarts.
Je sloopt je lichaam.
Je vecht achteruit.

dierendoezendag

geluk is iets hebben waar je van houdt

Dogen Zenji (1200-1253)

Als je jezelf vergeet
ervaar je jezelf als alle dingen
Als je jezelf als alle dingen ervaart
zijn lichaam en ziel van je afgevallen





Tweede week Heliomare....afbreken en opbouwen.

de tuin van onze geest

Wat ik deze week geleerd heb in Heliomare, zal ik extra aandacht moeten geven. Net zoals je een mooie plant in de tuin extra vertroetelt en het onkruid weghaalt, zal ik veel moeten wieden en aandacht schenken aan wat ik wel kan.
Hoe vermoeiend het is om alles stapje voor stapje te doen wist ik niet.
Toch heb ik deze week geleerd dat dat de manier is die ik aan moet leren en niet heel hard rennen om maar zo snel mogelijk over de evenwichtsbalk te lopen, in de hoop zonder vallen aan de overkant te komen.
Elke stap met aandacht zetten zodat ik niet mijn evenwicht verlies en mijn rug weer een opdonder krijgt.
Ook moet ik de depressiviteit en de pijn die ontstaan door het verminderen van de medicatie geen aandacht geven en erop te vertrouwen dat dat naar de achtergrond verdwijnt.
Gelukkig kan ik in dagbehandeling en wordt ik heel chique in taxi's gebracht en gehaald. Dat levert genoeg (wacht)tijd op om aan mijn tasjes project te werken. Deze week drie tasjes!
Ook kan ik een boek schrijven over alle bijzondere verhalen van de taxichauffeurs

poubelle

Poubelle was een franse meneer die afval uit de goot in speciale bakken wilde hebben.
Vandaar dat vuilnisbakken poubelles genoemd worden.
Ik voel me een beetje een poubelle de laatste tijd maar met het echte afval zijn wat kostbare dingen vermengd.
Afval scheiden is wat ik nu aan het doen ben.
Maandag begint mijn revalidatie programma in Heliomare en daarvoor moet alles op de plek waar het hoort.
Ik wilde per sé het boek "de pijn de baas" van Frits Winter gelezen hebben omdat daar de techniek in beschreven wordt waar ze bij Heliomare gebruik van maken.
Aangezien de medicatie afgebouwd gaat worden zal de pijn toenemen. Zo komt er zicht op wat ik werkelijk kan doen om de pijn de baas te worden.
Er zal wel het één en ander veranderen in mijn leven en ik denk dat ik niet zo veel aan bloggen toekom.
Ik heb heb tas met lapjes verzameld om tussen de therapieën door aan de 999 vilten tasjes te werken.
Als er tijd is zal ik er zijn, als ik een tasje klaar heb zal ik het laten zien en mijn mailtjes lees ik regelmatig!
Beetje bang ben ik wel maar ik weet dat ik het kan!
Ik mis jullie nu al.........

During the time I'll stay at the revalidation centre Heliomare, I will be not so often on the www.
Miss you already.......

Hytska

 
Een nieuw plan........elke woensdag zetten Dorie en ik een tasje op ons blog. 999 tasjes te beginnen op 9-09-2009 ...dat kan niet anders dan een succes worden.
Het tasje wat je op de foto ziet heb ik "hytska" genoemd. Ik heb het gemaakt op een workshop van Joanne Circle een aantal jaren geleden, georganiseerd door Inge Evers.
Joanne bleek een heel spirituele vrouw van indiaanse afkomst en ze leerde ons danken voor alle gaven van moeder natuur met de uitroep HYTSKA.
Volgens mij heb ik toen Dorie voor het eerst ontmoet.
HYTSKA....zo veel zo heel veel om dankbaar voor te zijn.









Vandaag las ik op het blog van Assaya

) het volgende......9 is het getal van de compassie en onbaatzuchtigheid.
Om negen seconden over negen minuten over negen uur 's ochtens op 9 september '09 zal er een lint van windlichtjes en kaarsen op de aarde gaan branden,zich uitbreidend van tijdzone naar tijdzone .
Met de intentie Kracht en Liefde naar de aarde te sturen.
In vreugdevolle verbondenheid:))

caitanyamatma

 

Op zoek naar onafhankelijkheid kwam ik terecht in het boek " Shiva sutras....the supreme awakening"
De eerste sutra is caitanyamatma........The independent state of supreme consciousness is the reality of everything.

Ik geloof dat dit wat te ingewikkeld voor mij is.

Je bent je bewust dat je behoort tot een groter bewustzijn dan je je bewust bent.

(of zo iets..ik zei toch al dat het te ingewikkeld voor me is)

Ik ga maar weer wat creatiefs doen, daar ben ik beter in. Als ik mijn onbewuste gebruik voor wat onder mijn handen ontstaat voel ik me onafhankelijk.

de kater van later

Het voelt als een kater. Samen met Dorie een half jaar heerlijk werken, verwachtingsvol en met een mooi doel voor ogen. Dan is het klaar. Je denkt eerst wat een rust maar dan volgt later de kater.
Het voelt even stil.....

de tempel staat

 
De tempel waar Dorie en ik vanaf april aan gewerkt hebben staat op de plek in de tentoonstellings ruimte. We hadden het niet gered zonder onze mannen ( Herman en Das)....wat was ik blij dat Das na de opbouw van het ijzeren skelet nog bleef om te helpen alles op te hangen.
Het is mij inmiddels wel duidelijk dat ik dit soort dingen, in de toekomst, niet meer zal kunnen.
In Heliomare bleek dat het met mijn rug nog veel slechter is dan we al dachten.
Over een paar weken begint de therapie daar maar de revalidatie arts vertelde dat mijn rug zo'n puinbak is dat het nog maar de vraag is of ik zal blijven kunnen lopen.
Ze denkt ook dat ik altijd zware medicatie zal moeten blijven slikken om te pijn de baas te kunnen. (dat is ook de titel van een boek dat ik meteen gekocht heb om nauwgezet te gaan lezen).
We gaan dus heel erg genieten van de tempel...weergave van alles wat de natuur ons te bieden heeft en ons laat gebruiken om iets moois te creeëren. De overvloed rustig te verwerken tot een sereen geheel. Net als alle prikkels en problemen in het leven je eigenlijk helpen om daar te komen waar je rust en vrede kan ervaren.

Voor alle verdere informatie....Dorie's blog !http://dovadi.web-log.nl/fiberfusing/

zaterdagmiddag 12 september zijn Dorie en ik bij de tempel en de kunststukken van de andere vilters.
Het is een mooie tentoonstelling en zeer de moeite waard te bezoeken.

machteloos

 
Je machteloos voelen is akelig. Macht hebben heeft een negatieve klank.
Maar je kan macht gebruiken om je leven in eigen hand te nemen.
Ik voel me machtig genoeg om te leven.

she hates black

Manya Mythcolour schreef een log "I hate black"
Ze zit midden in de vuurzee in Griekenland.

Manya from mythcolour hates black.....Greek fire all around her....

courage Manya

waar MAAK ik me druk over?

Is het niet belangrijk om je leven te leven en daarmee jezelf te leren kennen? Jij bestaat zonder de anderen, de anderen niet zonder jou.
Mijn doel is anderen gelukkig te maken. Maar kan dat als je jezelf nog niet kent?
Ik probeer vrolijk te zijn om anderen niet te belasten met mijn pijn. Daarmee ga ik ver over mijn grenzen en dat helpt mij en daardoor de ander geenszins.

(Volgende week eindelijk de intake op Heliomare)

18-8-2008

Vandaag vorig jaar zijn we getrouwd.
Vandaag zei Das, met Blaf op zijn schoot, ze weet alles, ze hoeft niet meer na te denken.
Zo zie ik mijn honden, de rust, de liefde.......ze lijken alles te weten, ze zijn.
Zo is ook de liefde tussen ons, we zijn wie we zijn met al onze hebbelijk- en onhebbelijkheden, niet meer bang om elkaar te verliezen.

Bloemendaal aan zee........

 

Helaas ,helaas..... Das en de zwarten kunnen niet naar het strand vanwege de nog onbekende bacterie in het zeewater bij Bloemendaal aan zee.

Het eerste wat de doezen doen is het water in springen. Of honden ook last zullen hebben van die bacterie?????????? Wij nemen de gok niet.
Het wordt dus uitwijken naar de Groene Weelde.

De andere foto is voor Martine
Ze was nieuwsgierig hoe Heermoes werkt als plantprintje. Martine....geen afdruk maar wel het allermooiste bruin dat er bestaat!

De heermoes ziet er op de foto uit als zeewier...toepasselijker kan niet toch????

het dak op

De mannen op het dak vragen zich af hoe veel bomen er in één klein tuintje kunnen.
Je koffie is toch geen heksenbrouwsel?
Met argwaan kijkend naar al die pannen met vreemde substanties (mijn plantprintjespannen).
Het resultaat vinden ze "apart" maar de koffie lekker.

geluiden die ons terugroepen

Kerkklokken gaven me altijd een rot gevoel.
Ze klonken dwingend in mijn oren.
Tot ik in het boek "iedere stap is vrede" van Thich Nhat Hanh, las dat je deze en andere geluiden kan gebruiken om even, een moment bij jezelf te komen. Als je elke keer dat je het door jou gekozen geluid hoort, onderbreek je even de waan van de dag, je ademt dan bewust een paar keer diep in en uit, en je kan weer verder.

( you can use sounds to bring you back to who you really are )

tipje van de sluier

Wat is heerlijker dan samenwerken en aldoende elkaar te inspireren.
Dwalen zonder te verdwalen.
Eenheid in tweeheid.








Ik vrees dat mijn computer zwaar gehavend is, want nog steeds in reparatie.
Ik vrees dat vakantietijd de wachtlijst voor het revalidatie centrum niet doet verminderen.
Wat ik steeds meer leer is de pijn te isoleren van mijn gehele zijn.
Het leven is goed!

Geduld is een schone zaak

Mijn computer is nog steeds niet terug maar er is voldoende te doen.
Al mijn plantaardig geverfte wolletjes zijn gekaard en wachten om gevilt te worden.
Ik heb behalve het boek van India Flint er ook maar eens het boek van Iet van de Vrande op nageslagen Hoe lang is het niet geleden dat ik daar een cursus plantaardig verven gedaan heb?
Een mooie mix Iet en India.

Het diepe gesprek

Echt met elkaar praten, een diep gesprek voeren, kan niet zonder vertrouwen of intimiteit.



Gisteren waren Assaya en Kruidje op visite. Het was al snel geen visite meer omdat het leek of we elkaar al een eeuwigheid kenden. Wijze en rustige Assaya en Kruidje met haar klankschalen straalden een vertrouwdheid uit waardoor we diepe gesprekken konden voeren,
Meiden bedankt voor de fijne middag, het vertrouwen, de vrolijkheid, en het mogen ondergaan van de kracht van de klankschalen.

stille woorden en een computer die niets meer doet......

Het zal hier even stil zijn.

(na dit geschreven te hebben houdt mijn computer er mee op...je moet de goden niet verzoeken! Ik schrijf dit op een geleende computer die niet vaak tot mijn beschikking staat.)

raining cats and dogs........

Ondanks de regen was de schapenmarkt in Odiliapeel weer heerlijk.
Lekker kletsen met schapen- en hondenmensen die ik na al die jaren goed begin te leren kennen.Een aantal mensen hebben zelfs vachten voor me bewaard zodat ik nu in het bezit ben van: Racka, Jacobsschaap, Heidschnuke en Shetland wol. Helaas is de magie van het demonstreren in de loop van de jaren een beetje verdwenen maar het blijft leuk om te doen.
Terwijl het hier cats and dogs regende was er in het National Gallery Australia een ander soort regen. Het regende daar breisels..... verzameld middels een oproep aan de wereld door grrrrldog dneese Veel meer hierover staat op haar blog. Enjoy!

PEGGY

Vanmorgen vroeg is de moeder van ons Peggy overleden.


Het kaarsje voor je moeder brandt lieffie en we denken aan jullie allemaal!

Shit happens.....

Petrus Spronk van het mooie blog Shadowland, gaf op mijn blog van gisteren als commentaar....SHIT HAPPENS.
So sad sloeg niet op mij dus maak jullie geen zorgen. Maar Petrus was een beetje voorziend want ik ben gisteren met mijn hoofd tegen het aquarium gevallen. In gruzelementen maar gelukkig leven de blackmollys nog.
Shit happens...get over it!

so sad...........

het heeft niet zo mogen zijn.....