de kater van later

Het voelt als een kater. Samen met Dorie een half jaar heerlijk werken, verwachtingsvol en met een mooi doel voor ogen. Dan is het klaar. Je denkt eerst wat een rust maar dan volgt later de kater.
Het voelt even stil.....

de tempel staat

 
De tempel waar Dorie en ik vanaf april aan gewerkt hebben staat op de plek in de tentoonstellings ruimte. We hadden het niet gered zonder onze mannen ( Herman en Das)....wat was ik blij dat Das na de opbouw van het ijzeren skelet nog bleef om te helpen alles op te hangen.
Het is mij inmiddels wel duidelijk dat ik dit soort dingen, in de toekomst, niet meer zal kunnen.
In Heliomare bleek dat het met mijn rug nog veel slechter is dan we al dachten.
Over een paar weken begint de therapie daar maar de revalidatie arts vertelde dat mijn rug zo'n puinbak is dat het nog maar de vraag is of ik zal blijven kunnen lopen.
Ze denkt ook dat ik altijd zware medicatie zal moeten blijven slikken om te pijn de baas te kunnen. (dat is ook de titel van een boek dat ik meteen gekocht heb om nauwgezet te gaan lezen).
We gaan dus heel erg genieten van de tempel...weergave van alles wat de natuur ons te bieden heeft en ons laat gebruiken om iets moois te creeëren. De overvloed rustig te verwerken tot een sereen geheel. Net als alle prikkels en problemen in het leven je eigenlijk helpen om daar te komen waar je rust en vrede kan ervaren.

Voor alle verdere informatie....Dorie's blog !http://dovadi.web-log.nl/fiberfusing/

zaterdagmiddag 12 september zijn Dorie en ik bij de tempel en de kunststukken van de andere vilters.
Het is een mooie tentoonstelling en zeer de moeite waard te bezoeken.

machteloos

 
Je machteloos voelen is akelig. Macht hebben heeft een negatieve klank.
Maar je kan macht gebruiken om je leven in eigen hand te nemen.
Ik voel me machtig genoeg om te leven.

she hates black

Manya Mythcolour schreef een log "I hate black"
Ze zit midden in de vuurzee in Griekenland.

Manya from mythcolour hates black.....Greek fire all around her....

courage Manya

waar MAAK ik me druk over?

Is het niet belangrijk om je leven te leven en daarmee jezelf te leren kennen? Jij bestaat zonder de anderen, de anderen niet zonder jou.
Mijn doel is anderen gelukkig te maken. Maar kan dat als je jezelf nog niet kent?
Ik probeer vrolijk te zijn om anderen niet te belasten met mijn pijn. Daarmee ga ik ver over mijn grenzen en dat helpt mij en daardoor de ander geenszins.

(Volgende week eindelijk de intake op Heliomare)

18-8-2008

Vandaag vorig jaar zijn we getrouwd.
Vandaag zei Das, met Blaf op zijn schoot, ze weet alles, ze hoeft niet meer na te denken.
Zo zie ik mijn honden, de rust, de liefde.......ze lijken alles te weten, ze zijn.
Zo is ook de liefde tussen ons, we zijn wie we zijn met al onze hebbelijk- en onhebbelijkheden, niet meer bang om elkaar te verliezen.

Bloemendaal aan zee........

 

Helaas ,helaas..... Das en de zwarten kunnen niet naar het strand vanwege de nog onbekende bacterie in het zeewater bij Bloemendaal aan zee.

Het eerste wat de doezen doen is het water in springen. Of honden ook last zullen hebben van die bacterie?????????? Wij nemen de gok niet.
Het wordt dus uitwijken naar de Groene Weelde.

De andere foto is voor Martine
Ze was nieuwsgierig hoe Heermoes werkt als plantprintje. Martine....geen afdruk maar wel het allermooiste bruin dat er bestaat!

De heermoes ziet er op de foto uit als zeewier...toepasselijker kan niet toch????

het dak op

De mannen op het dak vragen zich af hoe veel bomen er in één klein tuintje kunnen.
Je koffie is toch geen heksenbrouwsel?
Met argwaan kijkend naar al die pannen met vreemde substanties (mijn plantprintjespannen).
Het resultaat vinden ze "apart" maar de koffie lekker.

geluiden die ons terugroepen

Kerkklokken gaven me altijd een rot gevoel.
Ze klonken dwingend in mijn oren.
Tot ik in het boek "iedere stap is vrede" van Thich Nhat Hanh, las dat je deze en andere geluiden kan gebruiken om even, een moment bij jezelf te komen. Als je elke keer dat je het door jou gekozen geluid hoort, onderbreek je even de waan van de dag, je ademt dan bewust een paar keer diep in en uit, en je kan weer verder.

( you can use sounds to bring you back to who you really are )

tipje van de sluier

Wat is heerlijker dan samenwerken en aldoende elkaar te inspireren.
Dwalen zonder te verdwalen.
Eenheid in tweeheid.








Ik vrees dat mijn computer zwaar gehavend is, want nog steeds in reparatie.
Ik vrees dat vakantietijd de wachtlijst voor het revalidatie centrum niet doet verminderen.
Wat ik steeds meer leer is de pijn te isoleren van mijn gehele zijn.
Het leven is goed!