de tuin van onze geest

Wat ik deze week geleerd heb in Heliomare, zal ik extra aandacht moeten geven. Net zoals je een mooie plant in de tuin extra vertroetelt en het onkruid weghaalt, zal ik veel moeten wieden en aandacht schenken aan wat ik wel kan.
Hoe vermoeiend het is om alles stapje voor stapje te doen wist ik niet.
Toch heb ik deze week geleerd dat dat de manier is die ik aan moet leren en niet heel hard rennen om maar zo snel mogelijk over de evenwichtsbalk te lopen, in de hoop zonder vallen aan de overkant te komen.
Elke stap met aandacht zetten zodat ik niet mijn evenwicht verlies en mijn rug weer een opdonder krijgt.
Ook moet ik de depressiviteit en de pijn die ontstaan door het verminderen van de medicatie geen aandacht geven en erop te vertrouwen dat dat naar de achtergrond verdwijnt.
Gelukkig kan ik in dagbehandeling en wordt ik heel chique in taxi's gebracht en gehaald. Dat levert genoeg (wacht)tijd op om aan mijn tasjes project te werken. Deze week drie tasjes!
Ook kan ik een boek schrijven over alle bijzondere verhalen van de taxichauffeurs

poubelle

Poubelle was een franse meneer die afval uit de goot in speciale bakken wilde hebben.
Vandaar dat vuilnisbakken poubelles genoemd worden.
Ik voel me een beetje een poubelle de laatste tijd maar met het echte afval zijn wat kostbare dingen vermengd.
Afval scheiden is wat ik nu aan het doen ben.
Maandag begint mijn revalidatie programma in Heliomare en daarvoor moet alles op de plek waar het hoort.
Ik wilde per sé het boek "de pijn de baas" van Frits Winter gelezen hebben omdat daar de techniek in beschreven wordt waar ze bij Heliomare gebruik van maken.
Aangezien de medicatie afgebouwd gaat worden zal de pijn toenemen. Zo komt er zicht op wat ik werkelijk kan doen om de pijn de baas te worden.
Er zal wel het één en ander veranderen in mijn leven en ik denk dat ik niet zo veel aan bloggen toekom.
Ik heb heb tas met lapjes verzameld om tussen de therapieën door aan de 999 vilten tasjes te werken.
Als er tijd is zal ik er zijn, als ik een tasje klaar heb zal ik het laten zien en mijn mailtjes lees ik regelmatig!
Beetje bang ben ik wel maar ik weet dat ik het kan!
Ik mis jullie nu al.........

During the time I'll stay at the revalidation centre Heliomare, I will be not so often on the www.
Miss you already.......

Hytska

 
Een nieuw plan........elke woensdag zetten Dorie en ik een tasje op ons blog. 999 tasjes te beginnen op 9-09-2009 ...dat kan niet anders dan een succes worden.
Het tasje wat je op de foto ziet heb ik "hytska" genoemd. Ik heb het gemaakt op een workshop van Joanne Circle een aantal jaren geleden, georganiseerd door Inge Evers.
Joanne bleek een heel spirituele vrouw van indiaanse afkomst en ze leerde ons danken voor alle gaven van moeder natuur met de uitroep HYTSKA.
Volgens mij heb ik toen Dorie voor het eerst ontmoet.
HYTSKA....zo veel zo heel veel om dankbaar voor te zijn.









Vandaag las ik op het blog van Assaya

) het volgende......9 is het getal van de compassie en onbaatzuchtigheid.
Om negen seconden over negen minuten over negen uur 's ochtens op 9 september '09 zal er een lint van windlichtjes en kaarsen op de aarde gaan branden,zich uitbreidend van tijdzone naar tijdzone .
Met de intentie Kracht en Liefde naar de aarde te sturen.
In vreugdevolle verbondenheid:))

caitanyamatma

 

Op zoek naar onafhankelijkheid kwam ik terecht in het boek " Shiva sutras....the supreme awakening"
De eerste sutra is caitanyamatma........The independent state of supreme consciousness is the reality of everything.

Ik geloof dat dit wat te ingewikkeld voor mij is.

Je bent je bewust dat je behoort tot een groter bewustzijn dan je je bewust bent.

(of zo iets..ik zei toch al dat het te ingewikkeld voor me is)

Ik ga maar weer wat creatiefs doen, daar ben ik beter in. Als ik mijn onbewuste gebruik voor wat onder mijn handen ontstaat voel ik me onafhankelijk.