Met een schok werd ik me bewust dat iemand van wie ik heel veel hou, de ziekte van Alzheimer heeft. Sinds de diagnose lijkt het wel of alles zich in een sneltreinvaart afspeelt. Waarschijnlijk heeft ze het al heel lang weten te verbergen, want achteraf herken ik heel veel signalen..Verdriet, ongeloof, onrust, en onzekerheid zijn een kleine greep van wat er zich in mijn hoofd afspeelt. Hoe moet dat bij haar geweest zijn.....Maar het lijkt wel of zij rustiger wordt naarmate ik verdrietiger word.Het lijkt wel of ze observeert, ze hoeft niet meer. Ze komt tot rust. En weer, net als bij Noud's overlijden, is daar zulke bijzondere en bijzonder lieve hulp.
My mother has Alzheimers disease and since she has been diagnosed, the process seems to go so extremely quick. I think she has been able to hide it for a long time.
It is as if she observes, she doesn't have to act anymore, she comes at ease.