een gevoel van me verlaten voelen
ik mis mijn focus
ik mis een doel
het wordt steeds duidelijker dat vilten niet meer kan
tijdens een krachtsinspanning brak ik vorige week een rib
het is echt een hele toer om je lijf te overtuigen van de mogelijkheden die er nog zijn
dat hoofd, dat ego, die wil....
maar waar MAAK IK me druk over in deze tijden van verschriklijkheden
15 opmerkingen:
Ook in tijden van verschrikkelijkheid hebben mensen houvast nodig.........
kusje der op?
omdat het jouw 'verschikkelijkheden' zijn lieve Yvette en ook die hebben recht er te zijn; mag je last van hebben en op z'n tijd flink van balen, al is het alleen maar om daarna misschien wel voor jezelf te (her)ontdekken waar voor jou de houvast zit, of misschien is juist die houvast loslaten wel een optie en tier je welig op de uitgestrekte uitgebreidheid...
Dikke knuffel xx
Goede morgen Yff, soms is het goed om los te laten, zodat je beide handen vrij hebt om te ontvangen, wat je anders misschien niet had gezien.
Oef meis een gebroken rib is een pijnlijke geschiedenis en die kunnen ze ook niet voor je in het gips zetten. Ik wens je beterschap toe op alle fronten.
Knuffel uit het zuiden XXX
Hey meissie, ik kom je een dikke knuffel brengen, wel een hele zachte.
Hopelijk gaat het snel weer wat beter met lijf en leden.
ja lieverd, ik snap je verlatenheid, en inderdaad er zin ergere dingen,
zullen we samen focussen.....
xxx
Ach lieverd toch .....
Druk maken over het Zelf heeft te maken met willen overleven, hopen op het goede. Degene die 'verschrikkelijkheden' doen ontstaan lijken dat te missen.
Je bent een gevoelig mens en dat is goud waard. Helaas lijd je er zelf onder. Zo gaat dat vaak.
Warme knuffel van de andere 'weer zoekende'.
Aai .... het beste met je lijf !
(tja, en die kop moet iedere keer weer wat leren ... hou vol !)
het is niet altijd zoals je wil en soms heb je gewon geen keuze....daarom wens ik je ook het allerbeste
nu hebben we beiden een pijneken
jij je gekneusde rib
bij mij een geopereerde wijsvinger aan rechterhand
vast met m'n vinger in te veel in andermans/vrouw pap geroerd .
laten we ervan leren en de beperking ervaren /aanvaarden .
kan wel al terug typen.
doe je ogen toe .... de knuffel komt eraan
liefs M.
wrap the body in felted fiber
ask it to hold you
Love....Love....Love....
.....knufzzzz.....peebee
Als de wil er is, maar het lichaam verstek laat gaan.... ze zeggen dat dat ouderdom is... ik vind het gewoon klote.
Wens je fijne dagen toe.
Ha Yvette,het kan je zo tegen zitten,maar hoop als je rip
weer genezen is,
je het toch weer aan kan.
En wens je alle goeds!!
Wens je gezellige Kerstdagen
een goed gelukkig Nieuwjaar.
Liefs een groetje Christiene.....
Wel een mooi doek!
Die leegte, die ken ik wel Yvette. Mja, zolang we in dit lijf en dit ego zitten, hoort het bij ons dat we iets willen dóen, iets willen maken met wat er in ons leeft. En dat is ook een reaktie op welke behoeftes er om ons heen zijn en waar wij in kunnen voorzien - alles hangt samen dus het is ook niet erg.
Maar wat, en hóe..... ja. Dat kan zo moeilijk zijn.
Liefs!
Een reactie posten