onbestemd verdrietig viel mijn oog op het borduurseltje " bee happy" dat ik kreeg van Martine (ateliercolore.blogspot.com)
ik realiseerde me ineens dat het de sterfdag van mijn man noud was ( 9 jaar geleden)
en ook de geboortedag van mijn hondje blaf
verdriet en geluk samen
martine ..dank je dat jouw uit verdriet gemaakte schoonheid zo veel troost brengt!
4 opmerkingen:
Mooie woorden, mooi inzicht en mooi beeld, Yvette!
Goede morgen Yff, is die dag al weer negen jaar geleden? Wat gaat de tijd snel. Bij mij is nu het eerste jaar zonder mijn man al voorbij. Dan heb je gelukkig niet meer bij elke bijzondere dag:"Vorig jaar was hij er nog bij" Want ik moet vooruit kijken en niet terug. En als ik al terug kijk, wil ik alleen de fijne dingen in mijn herinnering hebben, niet de nare dingen die er in die 43 jaar samen ook geweest zijn natuurlijk.
Dat kleedje is vast elke keer een opsteker wanneer je het ziet Be(e) Happy.
Leuke foto hier met die drie zwartjes die eensgezind naar buiten kijken.
Ik wens je een fijne maandag toe.
Dag lieffie,
Ach...
9 jaar geleden...
Ik geef je 9 dikke pakkerds...
XXXXXXXXX
Marlou
.
Tranen van verdriet en vreugde stromen uit het dezelfde ogen.
Een reactie posten