bovenstaande foto wilde ik wat verder bewerken maar de verandering met onderstaande foto kon niet groter zijn..
de laatste tijd word ik bijna hopeloos van de pijn in mijn rug en been.
elke meditatie, yoga positie, trainen, positief denken, me vergelijken met mensen die het veel erger hebben dan ik....soms raak ik gewoon in paniek
hoe ga ik het aanpakken om mijn situatie te accepteren?
hebben jullie nog suggesties?
15 opmerkingen:
Dat is een moeilijke.. ik zou het zo niet weten. Accepteren is moeilijk.
Love As Always
Di Mario
Accepteren is moeilijk,yvette
Je foto is prachtig!!
als ik een goede tip had
had ik die jou graag gegeven.
WENS JE HET BESTE.....
liefs groetjes
Christiene.
Vergelijken met anderen heeft geen zin, jij moet met die pijn kunnen leven. Tips heb ik niet voor je, ik vrees dat je het inderdaad zult moeten accepteren als iets dat er kennelijk bij hoort.Hoe je dat moet doen, daar heb ik geen idee van eerlijk gezegd. Paniek is contraproductief dat weet je zelf ook, maar ik kan me prima voorstellen dat je het af en toe echt aanvliegt.
Gewoon pijnstillers zullen ook geen oplossing zijn, want dan moet je zoveel nemen dat je als een zombie door moet. Kortom, ik heb helemaal niets voor je alleen een virtuele knuffel xx
Hele dikke knuffel en ik stuur je in gedachten wat ik heb xx
(((Yvetteke)))
Dat is moeilijk meis.
Ik stuur je een hele zachte knuffel.
Lieve vriendin,
Wat is het moeilijk om je nog een tip te geven.
Acceptatie is 1 en wat is dan de grens voor dat je iets kunt accepteren? Dat lijkt me heel individueel.
Zover als ik jou ken lieve Yf kun jij de pijngrens heel ver leggen.
Het gaat me aan het hart om te lezen dat je zoveel last hebt van je lichaam.
Wat ik je wel kan geven is een virtuele dikke harte knuffel en veel liefs.
Ik denk aan je lieve Yf 😚
Lieve vriendin,
Wat is het moeilijk om je nog een tip te geven.
Acceptatie is 1 en wat is dan de grens voor dat je iets kunt accepteren? Dat lijkt me heel individueel.
Zover als ik jou ken lieve Yf kun jij de pijngrens heel ver leggen.
Het gaat me aan het hart om te lezen dat je zoveel last hebt van je lichaam.
Wat ik je wel kan geven is een virtuele dikke harte knuffel en veel liefs.
Ik denk aan je lieve Yf 😚
ik lees alleen maar dat je dingen thuis doet, ben je al eens naar een dokter geweest en foto's laten nemen?
Pijn in de rug en benen heeft een oorzaak....
Eén @->- voor jou
Moeilijk om je pijn te accepteren maar je moet naar jezelf niet vergelijken met anderen alhoewel ik dat wel kan begrijpen. Toen onze oudste heel heel lang geleden in Leuven was opgenomen keek ik ook rondom me naar ouders wiens kind er nog erger aan toe gaf me hoop,
Misschien eens terug naar dokter gaan ?
Hele lieve knuffel
ohhh jee, dat klinkt afschuwelijk yvette,
nee ik wete niks nieuws voor je, maar reken erop als het wel zo zou zijn dat jij de eerste bent die het weet,
ik heb erg met je te doen.
dikke knuffel
xxx
Accepteren ... de pijn, .... de paniek, .... de situatie.... ?!
Kan je dit soort dingen/zaken accepteren.....
Helaas heb ik daar ook geen suggesties...
Ik kan je enkel maar sterkte wensen met je worsteling hierin.... en een Big Hug.
Ahhhh meis, dát is iets waar de meesten van ons,
ons hele leven aan zullen moeten blijven werken ...
De ene keer gaat het ongetwijfeld wat beter dan
de andere (en pijn is daarbij niet erg behulpzaam)
Hou vol, meis, denk aan je !
Ik voel zo met je mee meis- dit jaar weet ik ook wat pijn is die blijft en niet weg gaat- als je ze gaat ontvluchten- achtervolgt ze je meedogenlozer dan tevoren- ik ontdekte zelf dat in het oog van de pijn- in het midden ervan ik mijn meeste kalmte terugkrijg- en voor je diepste pijn-- heb je al eens weet-olie geprobeerd?
O lieve schat. Wat erg voor je. Vecht je niet te hard om het te leren accepteren en te kunnen. Misschien kun je het eens andersom proberen en gewoon alleen steeds weer herkennen dat je het NIET kunt. En dan diep ademhalen en jezelf een dikke knuf geven omdat je mag zijn die je bent. Omdat DAT, het Niet kunnen accepteren er ook gewoon mag zijn. Als je alles neemt zoals het komt ook het niet accepteren komt er meer rust en alleen dat scheelt soms al een slok op een borrel. Ik hoop dat het een beetje helpt. Is het niet in het lijf (want misschien verwacht je onbewust toch teveel daarvan) dan is het in de mind.
Een reactie posten