moooooooooi

       

Deze situatie, ijs en een mooie zonsondergang bovendien samen met de doggies en een mooie vilten omslagdoek, maakt zo wie zo gelukkig.

Toch is het een mooi streven om vaak te gebruiken.

Gelukkig zijn zonder aanleiding.

Ik ben veel aan het nadenken over de dood. Hoe verschillend ,  het verlies van een dierbare kan zijn.

Totdat Tovke dood ging kon ik het natuurlijke element accepteren.

Je stopt een bol in de grond die zich ontwikkeld als een bloem en dan weer langzaam afsterft tot het winter wordt en de cyclus opnieuw begint.

Er is natuurlijk het gemis maar dat slijt meestal langzaam.

Tot de dood van Tovke voor mij alles op zijn kop zette.

Zelfs de dood van mijn moeder afgelopen mei heeft niet zo'n pijn gedaan als de dood van mijn hondje.

Daar kan ik maar niet overheen komen.

Wat een raar schrijfsel is dit geworden, van zomaar gelukkig kunnen zijn tot diep verdriet.

That's life zal ik maar zeggen.....

((thinking about being happy, I started to write about the death of Tovke my dog. How different grief can be for different loveones. Even the death of my mother in may, feels more naturel, an act of the circle of life and death. I miss her of course but that fades away.

Tovke , I miss her so much, speaking of her is so painfulll . ))