Door de jaren heen…..

11november 2011

                  

                                                                            November 2024

Vandaag zien we elkaar weer voor het eerst na Dorie’s ziek zijn.

Iets wat we niet gedacht hadden….ruim een jaar geleden kreeg Dorie een aneurysma en lag ze geruime tijd in coma.

Niemand dacht dat ze het zou overleven behalve haar man.

Wat is ze ver gekomen!

Met hulp van Das en Herman konden we deze ontmoeting realiseren.

Echte vriendinnen

Handen op elkaar

Houden van …wij kunnen dat !

 

Groot groen

Echt herfst….

Een detail van een heel groot vilt werk.

Iedereen in huis eigent het zich toe en regelmatig zijn er verzoeken om het te exposeren.

Moet je er dan niet voorzichtig mee zijn vroeg iemand laatst.

Nee, het is zo groot dat we er allemaal van mogen genieten….

Eigenlijk is dat het credo van mijn werk…..ik word blij als het naar genoegen gebruikt wordt

 

Bloggen of niet bloggen ?

Eigenlijk vind ik bloggen veel fijner dan andere sociale media.

Maar op een iPad krijg ik het niet voor elkaar zoals ik het wil.

Het wordt tijd om het nogmaals te proberen….

 

Noud

Noud, 

Vlak voor je dood hadden we afgesproken dat je boodschappen zou sturen door veertjes te laten vallen

Het heeft me zo vaak geholpen…..

18 jaar geleden alweer

Maar op deze dagen lijkt het nog zo kort… 

 

22 februari Poika de boef

Rustig een ecoprintje van een kleine Aak borduren heerlijk!

Maar Poika wil ook haar “werk” doen

Haar territorium beschermen 

Dat hoeft niet Poika

Dat geblaf

Laat me nu even rustig borduren

Lieffie

Woef ligt toch ook lekker lui te doen…

De rust keert weer 

Ik kan weer aan mijn eco quilt verder werken

 

Sinds Das en ik met kerst erg ziek waren

ben ik nauwelijks buiten geweest.

Das knapte redelijk snel op maar bij mij duurde het wat langer.

Toch naar hydrotherapie, gevolg longontsteking.

Weer opgeknapt naar een heerlijke schilders workshop bij 

Joke Zonneveld

Paintyourpassiontoday

Gevolg opnieuw longontsteking en hartfalen.

Vanochtend liet ik de honden uit…..moe moe moe

Maar…

SNEEUWKLOKJES 

 

Troostdoek

 

Dit viltdoek heb ik niet meer.

Het is in Canada bij Wendy Golden-Levitt

Zij helpt als psycholoog getraumatiseerde kinderen met behulp van textiele werkstukken.

Mensen over de hele wereld sturen hun kunstwerken naar haar en de energie van de maakster wordt vaak door de kinderen aangevoeld

Ik ben nog steeds blij dat het in gebruik is, alhoewel Wendy me laatst vertelde dat er kinderen zijn die het vilt op willen eten 😂

20 oktober 2015 schreef ik hier een blogpost over