toen ik vanochtend in de tuin een sigaretje aan het roken was en naar een varen keek die moeite heeft zich te ontvouwen begreep ik ineens hoe weinig zin het heeft om mezelf te dwingen blij te zijn. Weer op te willen staan, me uit mijn zijn op dit moment te trekken. Je trekt toch ook niet aan een plant om te groeien. Het is zoals het is, het gaat zoals het gaat, ooit komt die kracht weer en daar moet ik op vertrouwen. Het komt vanzelf.
5 opmerkingen:
Die kracht zal des te groter zijn als die zich in zijn eigen tempo mag ontvouwen.
Mooi is dat, wat we van de natuur kunnen leren.
Ik wens je een fijn weekend.........
weet je...
elk mens heeft een periode dat het wat zwarter lijkt, maar als je maar weet dat hóe donker het is er altijd hier of daar wel een lichtje schijnt, dan is het allemaal zo erg nog niet..
alles is te overwinnen en alles heeft zijn tijd nodig,
ik wens je sterkte,
maar laat vooral de moed niet zakken, wel doorvechten hé,
dikke knuffel
klaproos
Als ik kon zou ik aan je haren trekken om jou uit je dip te krijgen, maar dat is net zo vreemd als dat jij aan je plantjes staat te trekken. Zelf doen is niet anders, maar hopelijk heb je wel steun van je naasten. Ik kan niet anders dan jou een diditale knuffel geven en hopen dat je snel weer een beter gevoel krijgt.
Groetjes,
Lillylauma
Ik heb daarstraks ook nog bij een varen gestaan en me verbaasd over de gemakzucht waarmee die dingen weten wat en hoe ze moeten groeien.
Maar zo te lezen weet jij het ook. Het komt eraan, Yvette, het komt eraan! Blijf in jezelf geloven, ik doe dat ook in jou.
wat verwoord je dat toch weer mooi. Dit is ook het thema wat mij bezig heeft gehouden.. prachtig!!
Een reactie posten