zondag 28 september 2008

eerst erger dan beter


Het is hier een zooi, echt rampzalig. 1 oktober moet Das zijn flat opleveren en alles staat hier her en der. Straks komen de omaatjes ( mijn moeder en Clemy, mijn vriendin). Het is traditie dat ze vanuit de kerk hier komen lunchen. We hebben nog net een zitplekje voor ze . Ik kan geen fuck hier op de bank liggend. Het bezwaart me Das zich zo te zien afmatten. Maar ik heb strikte orders plat te blijven en ik moet eerlijk zeggen dat de pijn langzaam minder wordt. De artsen zeiden, het wordt de eerste week erger maar je zal zien daarna gaat het beter. Ik ben nu de morfine al aan het afbouwen. Voor de zooi hier in huis geldt dat ook ! Het moet eerst erger worden om beter te gaan.
bunch of silk fibers, there must be a mess before you can organise as you like it ( with feltmaking, organising your house and being well after sickness)

zaterdag 27 september 2008

dat doet de deur dicht


Vanmorgen las ik een stukje in een boek van Thich Nhat Hanh. Het gaat over de invloeden van de wereld buiten jezelf. Als ik op een receptie, feest, in een drukke winkel of bijvoorbeeld op een beurs ben, kan ik zo chaotisch worden dat ik niet goed meer weet wat ik doe. Ik verlies mezelf en wil heel snel weer naar huis om de deur dicht te doen en mezelf te worden.
merino wool on silk hand dyed, recycled sari silk waste, silver threads and more fun stuff, 2 x 4 meters.

vrijdag 26 september 2008

soms ben je zo moe, dat niets of niemand er meer toe doet.


Bovenstaande zin is van een man met de ziekte Chorea van Huntington, waar ik een verpleegstudie over maakte. Het is een erfelijke, vreselijke ziekte. Er sterven geleidelijk aan cellen in de hersenen af die het bewegingsapparaat aansturen. Er ontstaan dan ongecontroleerde bewegingen, verlies van evenwicht, het geheugen gaat achteruit en op een gegeven ogenblik kan iemand dan ook niet meer slikken. ( dit is een heel summiere beschrijving) We hebben heel veel gepraat en hij was blij dat ik zijn ziekte bestudeerde en daardoor de mensen om hem heen meer duidelijkheid over zijn gedrag kon geven.
Soms ben je zo moe dat niets of niemand er meer toe doet.





Door een korte ziekenhuis opname even een oude foto. Ik lig nu weer lekker plat op mijn eigen bed met de honden en Das om mij heen en kan weer bloggen!

dinsdag 23 september 2008

Een gelukkig mens is nooit de slaaf van een ander.



De uitspraak is zeer vrij naar Krishnamurti.
Het is vandaag 10 jaar geleden dat je je bevrijdde uit je slavernij.Een stap die grote gevolgen heeft gehad. Je bleef berooid achter. Dictators kennen geen genade. Maar langzaam vecht je je weg naar boven. Vanuit het grijze schemer gebied vecht je je naar de kleuren die je steeds helderder gaat zien. Het zijn jouw kleuren, alleen jij kan ze zien.
Merino on silk, journey to the colors of your life.

maandag 22 september 2008

afgelopen


Eckhart Tolle zegt het heel mooi: als je kan leren te aanvaarden en zelfs verwelkomen dat iets afgelopen is, kan het gevoel van leegte, veranderen in een vredig gevoel van innerlijke ruimte.
Ik hoop dat ooit te kunnen, maar ga eerst maar oefenen op de natuur. Dag zomer, welkom herfst. Fijn dat we nu in plaats van buiten, het binnen gezellig kunnen gaan maken.
(het voelt een beetje sarcastisch, maar het is nog maar oefenen)







Martine (http://ateliercolore/ )en ik zouden dit weekend een A4 tje in de kleuren van het weekend vilten, door een ernstig dipje is het er niet van gekomen en is dit een foto van een stuk doek wat jullie waarschijnlijk al eerder hebben gezien.(silk, merino, spelsau, wensleydale, and other stuff( handdeyed)

zaterdag 20 september 2008

Hella Haasse



Ik kan je wel kennen zonder je ooit volledig te begrijpen.(heel vrij naar Hella Haasse) Weet je, het doet zo'n pijn, ik wil iets liefs tegen je zeggen maar het pakt totaal verkeerd uit. Je wordt stil, verdrietig en trekt je volledig terug. Ik weet echt niet wat er verkeerd is, wat ik fout heb gezegd. Later, veel later, blijkt het om een hele diepe oude pijn te gaan. Ik hou van je, dacht je te kennen maar soms begrijp ik er niets van.




Het vilten doek dat je hier ziet, is een hele dunne laag Gottland wol op zijde.
Het heeft transparante stukken, maar altijd blijft er de zwarte zijde, je denkt dwars door iemand heen te kijken, iemand echt te kennen, maar door communicatie ontstaat associatie resulterend in onbegrip. Gelukkig is er de draad die alles bij elkaar houdt.

vrijdag 19 september 2008

Niemand heeft schone handen


Vanochtend opende ik mijn mailbox en zag daar dat Gerda met een geweldig gedicht op mijn vorig logje gereageerd had. Ik werd daar zo blij van, moest zo grinneken! Eigenlijk wilde ik vandaag een logje schrijven over hoe het ene niet zonder het andere kan bestaan. Ik las iets over kinderprostitutie.Kinderen die vanwege armoede.....
Maar soms vraag ik me af of ik niet te zeverig ben met mijn logjes.
Ik schrijf ze voor mezelf als een soort dagmeditatie en vanochtend door dat ontzettend leuke gedicht van Gerda
moest al het gezever even wijken voor hoe ik werkelijk ben. Ik zit hier op een tentoonstelling van "Fils et metiers" voor een van mijn kunstwerken met, jawel, eigengemaakte maffe sloffen. Hier past alleen nog maar het gedicht wat GerdaY me opstuurde!
Waarschuwing
Wanneer ik oud ben ga ik paarse jurken kopen
en zal daar ook een rode hoed bij doen
Dat staat me niet, maar ik zie mezelf al lopen
en ik verspil mijn staatspensioen
Aan drank en handschoenen met knopen
Op maffe muilen loop ik door de warenhuizenen
graai baldadig gratis monsters bij elkaar
Ik druk op bellen tot mijn oren suizen
Ik ratel met met stok langs stalen buizen
en als ik moe word zit ik op 't trottoir
Geen regels kunnen mij nog overbluffen
Ik reken af met mijn beschaafde jeugd
Ik ga op sloffen door de plassen plenzen
Ik jat bloemen uit de tuin van vreemde mensen
Opvallen wordt voor mij een deugd
En ik ga ook proberen om te tuffen.
© Jenny Joseph, vertaald door Red Diamonds Almelo
*wink, big smile*
Zo'n paar sloffen van jouw hand, daar lóóp je toch niet op, dat koéster je als kunstwerk!

woensdag 17 september 2008

opeenstapeling

Krishnamurti stelt ons een vraag:

Wat is leren? Is leren een proces van opeenstapeling, of juist niet?
Als ik de opeenstapeling in mijn atelier zie en ik zou daar niets mee doen ligt het te verstoffen.
Volgens mij is alles wat we leren vanaf het begin work in progress.








hand dyed merino with silk
Posted by Picasa

dinsdag 16 september 2008

Kahlil Gibran


Weet dat de aarde het heerlijk vindt je blote voeten te voelen en de wind ernaar hunkert met je haar te spelen.
Voor die blote voeten ...ik weet niet. Ik ga maar een paar lekkere vilten sloffen maken.

zondag 14 september 2008

ik ben vergeten wat ik niet wilde weten

Ik ben een kind, ik doe mijn handen voor mijn ogen en denk dat niemand mij ziet.
Ik ben vergeten wat ik niet wilde weten.
Ik zeg je dat het er niet toe doet.
Ik wil niet aan het onvoorstelbare denken.
Ik wil je vertrouwen schenken.

Jij wijst mij op de realiteit, op het gespeelde spel, op de kracht van macht die onverwacht de kop opsteekt, op de wind die van richting kan veranderen, op de onvoorspelbaarheid van de geest.
Toch wil ik vergeten wat ik niet wil weten....

zaterdag 13 september 2008

recycled sari silk yarn







Het is aangekomen, mijn recycled sari silk yarn!

In Nepal gebruikt een groep vrouwen oude sari's om een breigaren van te maken. De sari's worden uitgerafeld en de draadjes spinnen ze tot een geweldig mooi garen met alle kleuren van de wereld. Ik heb de hand weten te leggen op een zak draadjes voordat ze gesponnen zijn. Silk waste noemen ze dat. Ik kon niet wachten om er iets mee te doen, het is dit kleine zakje geworden. tussen de wollaagjes heb ik de zijden draadjes gelegd en vilten maar...In het zakje heb ik wat van die draadjes gestopt .Ik hoop dat heel veel mensen verliefd worden op dit garen en het project in Nepal een succes wordt. Er staat een mooi artikel over dit project op de website: http://www.zanzibartribalart.com .




vrijdag 12 september 2008

knuf van tof voor Haba

KNUFFELS VOOR HABA WIE KAN DIE BETER EN LIEFDEVOLLER GEVEN



DAN TOVKE



ogenschijnlijke mislukkingen


Wat dit viltwerkje zou moeten zijn? Geen idee.Maar het hangt hier leuk in de boom, vind ik.Als ik workshops geef, benadruk ik altijd dat wat niet helemaal gelukt is, juist een uitdaging, een verdieping van je werk is. Door afstand te nemen en er op een later tijdstip naar te kijken, zie je ineens de oplossing. Of niet en je hangt het in een boom.

donderdag 11 september 2008

een muur van conclusies








De moeilijkheid voor ons is dat we om ons heen een muur van conclusies opgebouwd hebben, die we "inzicht" noemen. Die conclusies staan inzicht in de weg.

krishnamurti.

Het gevoel dat er steeds moeilijker dingen op je pad komen. Het gevoel dat het kwartje nu pas valt.
Het gevoel dat er nog zo veel te leren is.
Het gevoel dat je wat je ooit allemaal geleerd hebt af moet leren.






De foto is een deel van een viltentasje met zijde door de wol heen dat ik liet vallen in het boerenwormkruid.










I don't know what exactly to do with this, but I like it when people from abroad love my blog.


CONGRATULATIONS ON YOUR AWARDS TRICIA AND HELEN AND YVETTE.http://lets-create.blogspot.com/http://hebartjournal.blogspot.com/http://feltingyoursoul.blogspot.com/http://herewitht.blogspot.com

woensdag 10 september 2008

de boom in


Gisteren kon wat mij betreft alles en iedereen de boom in! Ik ben ruim 3 uur met de honden op pad geweest en heb de mooiste blaadjes en zaadjes gevonden.
Met de buit iets kleins met populieren blaadjes gemaakt ....
Voor Kruidje en Ateliercolore.

dinsdag 9 september 2008

nu het nog kan....



Met dit logje wil ik graag het log van gisteren nuanceren.Deze mooie september dagen maken veel herinneringen los. Noud lag kritiek in het ziekenhuis en we wilden nog heel veel tegen elkaar zeggen. Die tijd hebben we gekregen omdat Noud weer wat herstelde. Over gevoelens praten was voor Noud heel erg moelijk. We zijn toen naar aanleiding van de boeken van Henri Nouwen gaan praten. Ik las een stukje voor en al pratend over wat we gelezen hadden, kwamen de diepste gevoelens naar voren. Noud was Rooms katoliek en gelovig, maar wel bang voor de dood. Hij was angstig als ik weg was, maar gelukkig waren Das en Yvonne om ons heen, zodat ik dicht bij hem kon blijven. Door deze gesprekken, en hoe dankbaar ben ik daarvoor, vielen de aardse ergernissen, pijn, angst en verdriet voor een groot gedeelte weg en konden we zien hoe onbelangrijk de dingen waren die we elkaar aangedaan hadden. Er was een liefde zo groot, een vertrouwen dat alles goed was, een vertrouwen op God, die Noud de angst voor de dood weg deed nemen. Noud je vertrouwt op God, vertrouw er op dat alles goed is. Is het zo simpel lief?
Ja. Een paar uur later was hij dood, en het ging zo rustig zo liefdevol....

In reactie op gisteren, volgens mij zijn er dus 2 waarheden, eentje die niet altijd gezegd hoeft te worden om geen onnodig pijn te hoeven doen, en de waarheid zonder woorden die ontstaat door nabijheid.

maandag 8 september 2008

zeg het......


Ook al is het nog zo moeilijk...zeg de dingen tegen elkaar.

geen woorden







zondag 7 september 2008

Beheers je geest of je geest beheerst jou.


Of veel mensen er last van hebben weet ik niet, maar door een gebeurtenis worden associaties met het verleden opgeroepen en gaan de emoties met je op de loop.
Je voelt je heel verdrietig worden, weet niet precies waarom, was toch lekker aan het werk, voelde je prettig? Inmiddels heb ik geleerd de associaties te herkennen, de emoties een plek te geven en weer door te gaan. Ik heb het geluk dat ik de emoties direct in mijn viltwerk kwijt kan en weer een stukje verder ben.

vrijdag 5 september 2008

in lachen uitbarsten

Aangezien alles slechts een verschijning is,
Volmaakt in het zijn wat het is,
Niets uitstaande heeft met goed of slecht,
Niets met aanvaarding of afwijzing,
Kun je net zo goed in lachen uitbarsten!

Longchenpa

De foto's zijn van een oud vilttasje, dichtbij en ver af. Ik moest zo grinneken om het effect.Mijn fotowebbies zie ik al fronsen.....



dinsdag 2 september 2008

isolement







Hoe kom je uit een isolement? Of eigenlijk hoe raak je er in? Misschien zelfs wat is een isolement? Ik stelde me altijd voor dat iemand die in een isolement zit, zielig is en eruit moet worden gehaald. Ik heb daar vaak mijn neus mee gestoten want...als je in contacten elkaar met volledige aandacht tegemoet treedt, wordt de afgescheidenheid, het isolement, opgelost. Hoe vaak zijn mensen echt bereid naar elkaar te luisteren? Dus als je met je goede bedoelingen iemand uit zijn isolement wil trekken die helemaal geen zin heeft in contact.....

Ik begrijp uit de eerste reacties op dit log dat ik iets moet verduidelijken. Isolde inderdaad, er moet iemand zijn die er gewoon is en niet aan je trekt over hoe fijn de zon schijnt. Heel goed bedoeld maar heel irritant. Als mensen naar elkaar kunnen luisteren zonder woorden, aandachtig zijn, lost het isolement als vanzelf op. Ja Kruidje, het moet van 2 kanten komen, en nee Gerda ik zit bepaald niet in een isolement, ik moet zelfs opletten dat ik me niet te veel op de hals haal!

maandag 1 september 2008

babbelen en voortkabbelen

Na een hele tijd maak je weer eens een afspraak met iemand en je praat weer met elkaar alsof je elkaar gisteren nog gezien hebt. Geen gedoe! Als je elkaar nodig hebt, ben je er, maar je kan erop vertrouwen dat je niet boos aangekeken wordt als het contact even wat minder is. Heerlijk vind ik dat, net zoals doe relaties, maar babbelen en een relatie laten voortkabbelen omdat dat van je verwacht wordt........ik geloof dat ik daar te oud voor wordt.