De revalidatie bij Heliomare is afgelopen, het meest mogelijke behaald en bepaald. Het spreekwoord "willen is kunnen" is voor mij niet meer van toepassing. Toch bekijk ik elke dag als een feestje met wat ik wel kan. (eigenlijk is dat ook willen is kunnen..toch?)
Maar soms zou ik zo graag weer even ruig willen werken, los gaan met vachten, gooien, smijten overal sop. Zoals toen met mijn oude wild vilt vriendinnen .
af en toen even verdrietig mag wel hè...
My revalidation at the hospital is finished. Everything possible is achieved and working rough, as I so much loved to do is not possible anymore. Still, everday is a party with the love around me and the things I do can.
But sometimes, I'm so so sad.