Bij grote verdrieten ga ik altijd de natuur in.Wij zijn hier in dit stukje van de randstad gezegend met bos, duinen en strand.Om tot mezelf te komen kies ik altijd de duinen uit en als ik dan op een duin top rondkijk over de duinen voel ik een diepe rust over me komen en weet ik me een heel klein deeltje van het grote geheel.
10 opmerkingen:
laat de zee je vollopen met liefde en kracht, daar op de top van je duin, yvette!
het leven is te kort om het te vullen met pijn en verdriet!
De duinen zeggen mij ook zo veel.. heerlijke ervaring..Die rust ken ik.
Er zijn geen duinen en strand hier in Limburg. Maar wel veel wind, die verdriet doet wegwaaien.
in mijn tuin staat een grote boom, mijn fluisterboom. Als ik daar onder ga zitten wordt ik stil van binnen en kan verdriet een plekje krijgen....
Door helemaal stil te worden in mijzelf ga ik naar mijn heilige plek. My sacred space. Mijn krachtplek waar ik me verbindt met het land en de zee.
De golven komen en gaan, net zoals emoties.
Lieve vriendin mooi dat je je plek vindt en dat je je ermee verbindt.
Die verbinding doet je verbinden met de eeuwigheid vol zuivere liefde.
Verdriet en pijn, onderdelen van het leven hier op deze Blauwe Bol. Ben blij te lezen dat jij een plekje hebt gevonden waar je ermee om kan gaan en kan relativeren. En hoe gezegend ben jij zeg! Duinen, zee en bos! Geniet ervan, zou ik zeggen, en laat alle pijn en verdriet transformeren dankzij deze mooie natuur waar je je mee verbindt. (ps: dit is de tweede keer dat ik bij de woordverificatie een stuk van je naam moet typen, toeval?!)
SOms is het ondergaan beter dan altijd maar te vluchten voor pijn. Soms moet je voelen dat de pijn je brengt naar verlichting. Het is de tegendraad die je helpt het verschil beter te voelen. Vind je rust in duinen.. zoals ik dat ook in "mijn " duinen kan.. Maar vergeet niet dat het ondergaan van een heel belangrijk punt is om verder te komen ..
Veel sterkte meis.. Dikke knuffel
Heel herkenbaar Yvette die vlucht in de natuur! Bij echt verdriet is dat ook het enige wat mij kan helpen: de rust, de ruimte, het alleen zijn met jezelf! Alleen daar kun je je weer "opladen" om er vervolgens weer "tegenaan" te gaan!
Liefs,
beuzeblaadje
die ruimte ken ik.
daar voel je je even helemaal een met al die wijdsheid om je heen:)
Tussen helm en duin
zag de sculpturen
tussen helm en duin
hun exposé aan de zee
ze golfden gedachten
speelden met licht in het eindeloos
gaan van beweging en krachten
Zij houwden schuurden en zaagden
zelfs in langdurig polijsten
konden ze haar net nog niet raken
we vonden een steen
die de zee heeft gedragen haar ronding
cirkelt volmaakt het menselijk vragen
© Wil Melker
Sterkte lieve meid!
Een reactie posten