Het huisje waar het werk van Anton Heyboer verkocht wordt.
Bovenstaand is een uitspraak van Plato.
Wat een onzin eigenlijk, geen tijd hebben. Hoe vaak zeg je dat niet om ergens onderuit te komen.Hoe belangrijk willen we ons eigenlijk voelen door te zeggen "geen tijd". Tijd is een onuitputtelijke bron las ik ergens. Het valt me op dat ik de laatste tijd als ik iets doe zonder tijdsdruk,het veel sneller gaat.Als ik de haast maar uit mijn systeem kan gooien,ik stel me dan een boom voor die doet wat hij doen moet, maar zie jij hem haasten?
Het leven bestaat uit een steeds weer ontwaken.Er komt steeds meer in je buideltje, steeds meer inzichten die al in jezelf zitten, die vanuit een innerlijke stilte, een dicht bij de bron zijnde wijsheid,duidlijk worden.
Als je je van tevoren beseft dat aan alles een einde komt kan je de leegte die je eerst bang maakt, gaan beschouwen als vrijheid. Je hoeft niet meer angstig te zijn dat je iets verliest.Je weet het al.Het lijkt simpel, maar is tevens een van de moeilijkste dingen die er bestaan. Zou je kunnen leven zonder je angst voor verlies, creëer je innerlijke ruimte.
.jpg)
het gaat even allemaal helemaal fout, tussen 2 computers, foto's verzenden, dit logje met dubbele foto's is dus geheel en al tijdelijk voor la luna die iets heel speciaals met de foto's gaat doen.
bovenstaand citaat is van
Shuka kijkt hier hopelijk de laatste muis na.Tot nu toe hebben we 12 muizen gevangen en weer vrijgelaten in de groene weelde. Ze zijn zo schattig, maar het worden er wat veel om mee samen te wonen.Alle drie de honden zijn bang voor muizen, en helaas ook voor poezen, dus een poes in huis halen is ook geen optie.
Het is zo druk in mijn hoofd.Ik kan haast geen gedachte afmaken.Ik voel me schuldig, volgens de mensen om mij heen is dat onzin, maar toch!Yvonne, mijn vriendin zou zeggen: de paarden draven in je hoofd. In een gebed/gedicht van Edith Stein stond de zin"ze vliegen zonder vleugels".Het is een gedicht/gebed over de mens die ontwaakt als ze Godsbesef krijgt.Hoe geef ik mijn dravende paarden vleugels?Hoe haal ik de spinnenwebben (zie de zijden draden op de foto) uit mijn hoofd? Me overgeven aan dat ik ben zoals ik ben (ziek). Genieten van de dingen die ik wel kan (maar er moet zo veel en dan kan ik toch niet genieten?).Das en ik hebben afgesproken, dat hij theemuts gaat roepen als ik over mijn grenzen ga. En dan bedoelt hij, dat als ik niet oppas, ik in een rolstoel terecht kom.Ik ga mijn verantwoordelijkheid oppakken en berusten, zodat mijn vleugels het straks weer doen!
als je jezelf identificeert met alles om je heen en gebruikt om je waarde te vergroten, gaan ze je beheersen, ga je je zorgen maken . Je gaat jezelf zoeken in de dingen om je heen ipv ze hun eigen waarde te laten zijn.
Roer niet in troebel water: soms zit je in zulke idiote situaties, dat je de boel even moet laten bezinken.Met gepaste afstand kijk je naar de drap en denkt: is dit het nu allemaal waard?
tja ,de titel van dit log, een uitspraak van Krishnamurti.Gisteren ben ik herkeurd voor de wao, nog geen 10 minuten binnen, een blik op mijn huidige medicatie, even wat geschiedenis omdat mijn dossier ergens was blijven hangen, en de conclusie:te suícidaal om deel te nemen aan het arbeids proces, 100% voorgoed afgekeurd.Ik heb al 20 jaar een invadiliteits pensioen aangevuld door de wao omdat ik mijn werk als psychiatrisch verpleegkundige mee naar huis nam, mijn grenzen niet kende en hopeloos in de knoop kwam met het verdriet de uitzichtloosheid van de mensen om mij heen.Alhoewel ik het idee heb dat ik in de 20 jaar dat ik niet meer werk een heel stuk gegroeid ben,is er een wankel evenwicht en moet ik altijd oppassen.Er is een groepje mensen om mij heen die inmiddels de signalen herkennen en dat geeft een gevoel van veiligheid. Ik mis Noud die mijn rots was, maar ondanks zijn dood wil ik verder met mijn leven.Noud is nog steeds om mij heen, niet fysiek maar toch....Morgaine zou zeggen dat er een nieuwe tovenaar om mijn heen is en dat is waar.Het is me nu duidelijk dat het afgekeurd zijn, wat ik vreselijk vond, mij de vrijheid heeft gegeven voor een spirituele ontwikkeling.Ik ben me bewust dat de uitspraak van Krishnamurti veel dieper is dan ik hem nu gebruik.Ik hoop dat wat ik hier verteld heb jullie niet al te veel schokt. De lieve en diepe reacties van jullie allemaal doen me heel erg goed, vertellen me dat ik niet de enige ben die de vrijheid zoekt, maar laten we ons beseffen dat vrijheid iets is wat we aan het herontdekken zijn, het was er al ,anders zouden we er niet naar op zoek gaan.
Op de foto zie je een doek door ongeveer 80 mensen gemaakt voor een vriendin die 50 werd.
Bovenstaande vond ik in een boek van Tolle.Hij bedoelt er mee dat in een cultuur waar de dood ontkend wordt, men zich alleen richt op de uiterlijke vorm der dingen.Volgens mij is iedereen bang om geliefden aan de dood te verliezen.Je kan het verdringen door heel veel waarde te hechten aan materiële zaken. Maar je kan ook de dood in je belevings wereld toe laten, en ervaren dat leven bestaat omdat dood bestaat.Dat dood niet eng is maar alleen een andere vorm van zijn.Het leven gebruiken om gelukkig te zijn en te genieten elkaars diepere zijn.
Als het onweert,of heel erg stormt voel je hoe klein je bent en hoe volstrekt niet in staat er iets aan te veranderen.Ik heb dat altijd heerlijk gevonden.Ik was nooit bang en begrijp nu waarom.Mijn moeder, die vandaag jarig is, staat doodsangsten uit als het onweert.En ik begrijp nu ook waarom.Zij is zo zorgzaam, wil alles voorkomen wat haar clubje mogelijk in gevaar kan brengen en staat in zulke gevallen machteloos.Mam: laat alles eens los en leef wat onbezorgder!We houden van je zoals je bent.We gaan er een fijne verjaardag van maken en als vroeg cadeautje een foto van je lievelings doek.
Iemand leren kennen die je eigenlijk al kende.Het is me gisteren overkomen.Ik kan weer een stukje autorijden en heb de stap gewaagd om bij Dori op bezoek te gaan.Dori is niet zo mobiel en we moesten het bij elkaar op bezoek gaan steeds uitstellen.Ik ken Dori al geruime tijd via het viltcircuit, maar ontmoette haar pas echt door het bloggen ( http://www.dovadi.web-log.nl/fiberfusing/ ). Wat een feest om bij dori op bezoek te zijn.Wat een mooie dingen maakt ze.Eigenlijk hadden we niet genoeg tijd om elkaar te vertellen wat ons allemaal bezighoudt.( bezighoudt met dt is toch goed hoop ik).Ruimte voor al tijd.....Bij Dori houdt dit in : hadden we maar alle tijd. Gisteren dan even niet, maar........
