Het huisje waar het werk van Anton Heyboer verkocht wordt.Mijn droom, zo mijn huis versieren.
Een gedachte die me even uit de maalstroom van moeilijke gedachten haalt.Tolle raadt in zijn boek "de stilte spreekt" aan om je gedachten niet te serieus te nemen, zodat je uit de je beheersende, alle aandacht vragende,stroom van het denken kan raken.Ik moet iets loslaten en maak me heel erg zorgen.Ik kan haast aan niets anders denken, er is geen oplossing voor, dus waarom blijf ik dan hangen in die gedachten. Op het moment dat ik denk, ja... en wat nu, ga ik proberen het denken stop te zetten, het probleem te reduceren tot wat minder belangrijk, en iets moois ervaren.
20 opmerkingen:
Misschien moet je gewoon je huis zo gaan versieren, dan heb je geen tijd om na te denken.
Love As always
Di Mario
Gewoon iets anders leuks gaan doen, bv een weekje onderduiken in de Gentse feestweek. as zaterdag naar Amsterdam Gay Pride.
hé liefje
vragen staat vrij hoor!
de traantjes waren die van de kids, ze hebben zo genoten van de week met papa...
en dan inderdaad weer hup aan het werk bijna aan de andere kant van het land.
ach het went hoor en nog even dan mogen ze weer naar school hebben ze beide veel zin in
heb je al op de log van mijn liefste gekeken?
http://sterrenwerk.web-log.nl
De titel zegt alles, en je helpt me met je logje. Je herinnert me aan wat ik regelmatig vergeet.
Hoe gaat het met het vilten momenteel?
Of ben je in verzamelperiode, veertjes en keitjes en twijgen en schors en... wat nog al meer? In de natuur struinen, 'gedachtenloos' alles bekijken... Mmm... Ik krijg alweer zin...
je intenties zijn goed, yvette!
jij komt er wel! :-)
Misschien heeft Tolle wel gelijk, neem ze niet zo serieus.
Voor vandaag wens ik je mooie gedachten Yvette.
Weet niet of je een schuurtje hebt ? Het lijkt mij wel een aardig idee om je daar dan op uit te leven Yvette .
Gisteren vroeg ik , omdat ik het niet helemaal goed zag wat er op de foto te zien was , is het iets wat je in je haar kan dragen ??
Heb vandaag voor het eerst sinds December weer eens een stukje gefietst , voor het eerst weer eens een dag met een zilveren randje en dat na dat heel erge weekend ! het was maar een kwartier maar het maakte mijn wereldje weer wat ruimer .
Heel veel liefs en ik hoop antwoord te krijgen hè meidje !!
xox Rini
Ja, dat geloof ik ook, als je de kunst van het loslaten verstaat, wordt het bestaan heel wat lichter.
.
Ik weet het ook niet ... Yvette.
Jij alleen
kan het antwoord geven.
Een oud gezegde van mijn oma is :
Dat wat je niet los kan laten verbergt de echte pijn..
Ik denk dat ze daarin gelijk heeft.
Maar ik wens je hele mooie en rustgevende gedachtes meis..
Geniet.. leef..
Versier je huisje zoals ik mijn hek.(knipoog)
Met gedachten is het bij mij vaak als met een berg spullen die op een hoop geraakt zijn. Je raakt er niet meer wijs uit!
Een voor een wikken en wegen en een plaatsje geven is wat ik dan meestal probeer. Maar dan moet je inderdaad uit de beheersende, alle aandacht vragende stroom van het denken geraken. Ik moet plots aan een scheidsrechtersfluitje denken... Zou daar heel hard op fluiten niet helpen om te stoppen met denken?...
We lieten de parkieten los,
verloren als we waren in
het schachtenlabyrint,
dat weergaloos begaanbaar
en gegraven door vergeten goden
voor ons klaar gelegen had.
Kwetterend verdwenen zij.
Wij voelden dat wij handelden als eens een aartsvader.
Zij hadden stervend zullen.fluiten: leef
Zij vlogen heen,
getrokken als door een magneet.
Wij zijn nu vreemd alleen.
Zo zij zonder wederkeer en nergens
blijven zwijgen weten wij nog minder
dan voorheen. Dit is het enige
dat ons gewerd. Wij zouden minder
weten, minder dan voorheen.
© Willem Jan Otten
Toch zal je het moeten doen, lieve Yvette...
Het is niet anders, je weet het zelf beter dan ik misschien, maar het eeuwige loslaten is hier op zijn plaats, om dan tot de oplossingen te komen, geduld hierbij is een zeer schone zaak...
Maar eigenlijk.. weet je dat zelf maar al te goed
XXX
Mooi hè, dat huis. En de vrouw die het beheerd is al net zo mooi versierd.Wil er altijd nog eens heen. Wat is er toch aan de hand ,Yvette....je lijkt me zo somber....kop op hè.
Dikke knuf!!!colourfullflowergirl
Ik zou ook mijn stulpje zo willen aankleden! Heerlijk, tussen kunst en kitsch, kleurrijk en overal wat te zien.
Dat schuurtje van Rini is wel een heel goed idee...
Heb jij dat ook, dat als je dan zo'n idee in je hoofd hebt, je het meteen wil realiseren? En dat kan natuurlijk niet, want vandaag heb ik geen spullen genoeg om heel de schuur te behangen. En dan krijg ik het idee en de onrust bijna niet uit mijn hoofd! Ik laat mezelf dan maar gewoon een tijdje obsessief nadenken over de schuur en hoe dat nou moet, en op een dag heb ik dan vrede met het idee dat het niet perfect kan, en uiteindelijk laat ik heel het materiële maar los en neem mijn schuur zoals ie is ;-)
Over loslaten:
Loslaten is geen handeling, loslaten is het nálaten van een handeling.
Loslaten is stóppen met vasthouden....
In tegenstelling tot wat velen denken staat loslaten niet gelijk aan de gedachten op iets anders richten. Het is eerder een durven kijken naar net dàt zonder te oordelen dat het weg moet. Een ietwat pijnlijkere weg soms - maar wel efficiënt op langere termijn.
Echt de moeite waard om te proberen ! (al slaag ik er zelf ook niet altijd in).
Een boeiende blog hier ...
wij waren op vakantie bij http://www.dinopark.de
daar heb ik echt te gekke foto's gemaakt
groetjes hartje
lieve yvette,
luister:-)) ik doe dat ook dat krakende denkwerk, de echtgenoot van een vriendje die visser is vroeg ik om raad.
ik zeg hoe maak jij nou j e hoofd leeg, hij zegt ik kijk naar dat dobbertje en zeg dobbertje dobbertje dobbertje wanneer ga jij nou onder....
en sindsdien haal ik er ook een dobbertje bij als het denken me over de kop gaat groeien,
misschien kan dat dobbertje jou ook helpen??
lieve groetjes
klaproos
nog niks nieuws?
Hou je taai, lieve Yvette. Laat je verbeelding leuke dingen verzinnen...
Blijf trouw aan jezelf met je fouten, je krachten,
Je eenzaamheid soms, je emoties, je moed,
Aan dat wat alleen maar in jou kan groeien
In wisselend klimaat met wat kwaad en wat goed.
Blijf trouw aan je denken, verlangen en voelen
Aan uiten, aan warmte, aan stilte en muziek,
Want jij bent een mens als geen ander op aarde,
In jou is de wereld bijzonder
Blijf trouw aan jezelf, aan je lachen, je zingen,
Je vallen en opstaan, je inzet je pijn,
Aan dat wat bij jou hoort, je warmte en verlangen
Waardoor je in alles herkenbaar kunt zijn.
Blijf trouw in je denken, je zwakte, je aarzelen,
Je hoop, en je waarde, je angst je, muziek,
Want je bent een mens die gewoon van belang is
In zijn bestaan zo uniek.
Blijf trouw aan jezelf, bouw een hut in de wereld
Waarin je kunt wonen, kunt schuilen voor ’ t kwaad,
Kunt warmen en wapenen in hoop en begrijpen
Wanneer men je pijn doet, in liefde en in haat.
Blijf trouw aan je wezen, je zwakte en krachten,
En speel heel alleen voor jezelf wat muziek,
Want jij bent een mens om van te houden,
In jou is de wereld bijzonder uniek….
© mij onbekend
Een reactie posten