Mijn hoofd wil altijd veel meer dan mogelijk is, met als gevolg dat ik overal aan begin, maar er heel veel onafgemaakte zaken ontstaan.Ik wil alles, en liefst tegelijk.Soms is dat niet zo erg maar wel als het afspraken betreft die je dan niet na kan komen, of het huis op zijn kop staat en je niet meer weet hoe het verder moet.Heb je ooit een trekpaard zien nadenken over hoe het zou zijn om een gazelle na te doen? Volgens mij leven dieren vanuit hun innerlijk weten, ik zou willen dat ik beter zou kunnen luisteren naar mijn innerlijk weten.Het zou het impulsief handelen met alle gevolgen vandien om kunnen zetten in een rustige wijze manier van zijn. Daar verlang ik soms hevig naar.
16 opmerkingen:
Credo - (Missa Solemnis) – Schubert - (waar putten wij moed uit)
langs de ladder van het verlangen
en de sporten van de hoop
wordt de moed opnieuw geboren
soms door mensen, soms gebed
zingen kan je doen vergeten
van verdriet wat gister was
verder kijken en niet omzien
toekomst zit in het verschiet
leven vanuit je innerlijke wezen...
dat móet rust geven,
zullen we heet samen gaan proberen want ik ren mezelf ook voorbij:-)
mijn gedachten staan niet stil, en ik hoor alarmbellen rinkelen, maw, mijn theewater kookt bijna...
ik maak me té druk, en kan me moeilijk ontspannen,
kom laten we het samen gaan doen
xxx
klaproos
hi hi heb je deze voor mij gemaakt
gister kreeg ik in mijn kop dat de kamer overhoop moest
nu zit ik dus met een half opgeruimde kamer en lag om 20.00 uur met koppijn in mijn bed
lekker slim en niet naar mijn lijf luisteren natuurlijk
Ik hou wel van paarden en weet je, die friese paarden in het zwart zijn ook een beauty
Ik denk er over om weer paard te gaan rijden!
Ik heb altijd paard gereden, totdat ik er een paar jaar geleden mijn enkel heb gebroken omdat het paard me van zich af haalde. Maar nu heb ik een telefoon nummer gekregen die paardrijden op natuurlijke manier doet.. ik heb er wel weer zin in!!
Tsja dat hoofd en dat hart. Hoe communiceren deze met elkaar?
Een vraag die mij behoorlijk bezig houdt en heeft gehouden de afgelopen tijd.
Het is helemaal waar als je alles kunt doen vanuit je hart geleidt het je hoofd naar dat wat je ECHT wilt geheel vanuit je innerlijk wezen, je innerlijk zijn, je ECHTHEID.
De ware kracht dat zit er al en mag er zijn als wij het zelf toestaan. Een kwestie van overgave.
En laat het daar nu net om gaan.
Het antwoord ligt altijd zo dichtbij.
Onvoorwaardelijk jezelf lief hebben.
Iedere dag kan ik daar een stukje dichterbij komen.
Tja Yvette, maar een trekpaard kan niet zo mooi vilten.
Verlangen naar rust, in mezelf, dat is volgens mij een levenslange opgave... Ook ik loop met plannen om eventueel paardrijlessen te gaan volgen om meer in contact te komen met mezelf, en om mijn zelfvertrouwen wat op te krikken en om oude angsten van me af te schudden. Nu maar hopen dat het paard mij niet afschudt! En ja hoor, kom jij maar lekker hier een toren bouwen die je mag omgooien, en met bloem spelen. Misschien krijg je zelfs pannenkoekjes te eten nadien ;)
Alvast een dikke knufffff
knufselzzzz
Dat van die onafgewerkte projecten herken ik... Ben nu al zover dat ik die uiterlijke chaos die door zo'n innerlijke chaos komt, beperk tot één kamer; ik geniet ook echt van die overvolle chaotische kamer, tenminste als ik regelmatig naar de rustige opgeruimde living kan... De overvolle kamer zit vol leven en vol mogelijkheden!
Vanuit het hoofd leven? vanuit het hart leven? Soms laat ik het lot maar beslissen. Onvoorwaardelijk jezelf lief hebben, Pets? Oei, nog veel te leren.
Een prachtig paard, die rechtse foto!
Dat heb ik juist maar zelden: dat ik projecten niet afrond, of kamers niet opgeruimd krijg.
Wat ik me afvraag: zijn jullie allemaal wel tevreden met wie je bent, of streven jullie een perfecte weergave van jezelf na, waardoor je jezelf irreële doelen stelt?
Je kunt nu eenmaal niet alles, niet alles tegelijk, en niet alles perfect. Kwestie van prioriteiten stellen, en tevens overtuigd zijn van het feit dat dátgene wat je doet, genoeg is. Tevreden zijn met wie je bent dus, niet met wie je beoogt te zijn.
Ik heb een kast vol met wol om mee te vilten, tig ongelezen boeken op de planken, en nog minstens 10 keramiekstukken in mijn hoofd. Ik zou niets liever doen dan die allemaal afwerken. Nu.
Maar ik heb nu eenmaal gekozen voor het krijgen van kinderen, een leven zonder partner en heb dus de meeste tijd nodig voor het zorgen voor kinderen en verdienen van een boterham. Geen nut daarover te kniezen, of mijn leven zoals het is te ontkennen. Alle keuzes of levensrichtingen hebben een bepaald gevolg in zich.
Zie eerst maar eens 1 reëel doel te stellen, en je pas een volgend doel te stellen als het eerste volledig is afgerond...
ik denk dat het structureel beginnen aan iets nieuws voordat het andere klaar is, een vlucht is (of kan zijn) Vluchten voor het feit dat je vastloopt, het project niet afgerond krijgt, en niet wil voelen dat het niet afgerond raakt....Dan maar iets opnieuw beginnen, en de euforie van een optimistische start vasthouden in plaats van het inzien van de werkelijkheid: het oude heb je nog niet af.
Hoe dan ook, mijn mening is maar een manier van kijken naar de dingen. Wens ik iedereen hier doelgerichtheid, reflectievermogen en realiteitszin. Succes ;-)
Leven naar je gevoel, toch het nadenken, het maakt sereen zoals ik dat nu op dit moment stom genoeg ben, sereen, met een traan, een glimlach want ondanks de plek op mijn schouder, waar vandaag in het ziekenhuis naar gekeken is en het echt weg moet direct helemaal, niets kweek, niets microscoop maar direct snijden en ALLES weg...
Maakt dat ik mij dankzij de opvang van mijn Heer, Hem te mogen beminnen vandaag dat ik mij rustig blijf voelen waar ik in een nog niet zo lang verleden hetzelfde had gedaan als jij...
Impulsief, eroverheen stappen, doen of het er niet is, afspraken maken niet na te kunnen komen, dingen eraan beginnen niet af te maken...
Nu... liggen er twee werkstukken, wel meer ook, maar ze komen af, tijd bestaat niet, toch doe ik het met zorg, sereen, ik blijf kijken en zie wat het worden moet, nu nog de technieken zien te ontdekken ;-)
XXX
Ik verlang helemaal het zelfde als jou!!! Ik word soms moe van mijn eigen impsulsieviteit!!!
"Rust in mezelf".....ik ben bang dat dat voor altijd een droom blijft????
Groetjesss,
beuzeblaadje
jij bent sterk genoeg om je hart te volgen, yvette!
gooi al het denkwerk overboord en geniet van jezelf en hetgeen je lichaam (je hart incluis) jou te vertellen heeft!
de mooiste verhalen kom je alzo te weten .. :-))
veel succes,
Het stukje wat beuzeblaadje schrijft, kon van mij zijn. En Yvette..impulsieviteit kan vaak ook tot hele leuke dingen leiden.
En pakt het even niet zo goed uit: daar leer je weer van, tòch?
Oh ,Yvette ik herken het zo .
Ervoor moeten vechten om hart hoofd en lichaam iets tegelijkertijd te laten doen .
Maar goed we gaan ervoor dat het ooit eens zal gaan lukken .
ik moest hier nog even bij dit paardenlogje langs, want juist mijn paard, mijn mooie silverlady, heeft me deze week weer zoveel kracht gegeven, van hart tot hart:)
Een reactie posten