Dit is een detail van een van mijn troostdoeken. Ik noem mijn vilten doeken troostdoeken omdat ik met mijn werk mensen iets in handen wil geven waar ze zich mee kunnen omhullen of waar ze troost uit kunnen halen. Ik heb vaak op kunstmarkten gestaan en daar waren de reacties op mijn werk vaak heel emotioneel.Toen Noud mijn man op sterven lag, vroeg hij of ik een "viltje" voor hem wilde maken die hij om zich heen wilde in de kist. Hij heeft zelf het materiaal en de kleuren uitgezocht en toen het doek klaar was en ik het aan hem gaf, zei hij : meisje wat mooi, maar wil je nu 112 bellen want het gaat niet goed, en een paar uur later was hij overleden. Ik vertel dit verhaal nu om uit te leggen waarom mijn doeken troostdoeken heten. Ik heb er een aantal gemaakt die mensen als lijkwade willen gebruiken, en waarvan ze zeggen dat ze er dan nu al van kunnen genieten. Soms maak ik op verzoek iets met iemand samen zodat alle emoties al het verdriet maar ook alle liefde verwerkt kunnen worden tijdens het werken. Vilt maken werkt heel therapeutisch !
11 opmerkingen:
Wat een prachtig idee, wat een omhullende doeken, wat een troostende bezigheid... Wat hebben schapen toch een geluk dat ze hun eigen troostdoekje hebben. En gelukkig willen ze het met ons delen. En gelukkig hebben we jou om deze prachtige werken te creeren!
Al eerder vandaag heb ik dit gelezen, en ik blijf er maar mee bezig in mijn hoofd.
Maar hoe te reageren?
Het emotioneert me. Misschien zegt dat wel genoeg.
Dat vilt maken therapeutisch werkt weet ik, tenslotte vilt ik al lang genoeg. Maar het idee van jouw troostdoeken vind ik prachtig. Peggy zegt het zo mooi, schapen hebben geluk dat ze hun eigen troostdoekje hebben. Eigenlijk wil ik dat ook wel, mijn eigen troostdoekje. Ik heb vaak troost nodig en dan is er niemand om me dat te geven. Als ik er nu eens een ga maken voor mezelf, het maken is al troost, als ik troost nodig heb kan ik het vasthouden en ooit kunnen mijn kinderen er me in wikkelen.
Dan is jou passie ook jouw levensverhaal.. Wat heb je dit mooi beschreven en ik word helemaal nieuwsgierig naar jou werk.
IK ben ooit eens begonnen met doeken te schilderen , om over je heen te doen en ik weet dat het heerlijk is.
Wat een schitterend mooi verhaal achter de doeken, troost, liefde, en therapeutisch, dat geld voor vele dingen, ik doe het met schilderen.
Wat er soms uitkomt als ik los ga is erg apart soms, simpel haast...
XXX
Jeeeetje Yvette wat een verhaal...
Ik heb er nog nooit van gehoord dat vilt maken therapeutisch werkt. Moet zeggen dat ik het heel interessant vind! En wat geweldig die troostdoeken van jou, ondanks dat ze warmte geven bezorgen ze me nu toch even "kippenvel"!
Groetjes,
beuzeblaadje
wow, welk emotioneel werk moet doen u. Niet zeker als ik kreeg het vertaalrecht maar u met samen met iemand werk om iets te maken zullen zij in worden begraven?
in het beeld kijkt zeer mooi.
kippenvel, Yvette. Petje af voor dat wat je maakt en wat je er mee uit kunt drukken.
Groetjes,
Lillylauma
Puur toeval kom ik hier om het hoekje kijken.
Heel bijzonder!
Dag dag lieve zon groetjes.
Prachtig Yvette!
De gedachte iemand die je lief is er in te omhullen.
Troostrijk.
Een troostrijk troostdoek.
'Warmer' kan verdriet niet zijn bij afscheid.
Isolde
Warm , liefdevol, therapeutisch niet enkel voor wie zo creatief bezig is, maar tevens voor diegene die draagt, troostrijker heb ik het ook nog niet ervaren. Heel mooi Yvette. Een vriendin maakt vilten en soms porselein-met-vilten halskettingen. Zij deelt jouw ervaring. De juwelen krijgen dan engelennamen, waarvan ze soms zelf de betekenis niet weet maar die passen bij de persoon die kiest. Zelf draag ik graag een soort lange zachte poncho (gewoon rechthoek en vooraan open (de rechthoek doormidden geknipt) geweven in Wales (uit de Woolen Mills) Héél kleurrijk en vooral warm, gekregen van mijn zus die ik ook een warm hart toedraag. Als ik er niet meer ben krijgt ze hem terug, kan ze hem lekker zelf nog dragen of weer wat warmte doorgeven ;-)
Succes met al je nieuwe creatieve projecten Yvette, je hebt een schitterende site (heb hem nu bijna helemaal gelezen denk ik)
Een reactie posten